25/04/2017, Merelbeke, erfgoed – Reporter/fotograaf DDL ging op stap met een zorgheilige naar de Sint-Hendrikskerk in Kwenenbos. Geniet mee:
Verslaggeving: Onder een aarzelende lentezon trokken er zondag 23 april zo’n 230 mensen naar de Sint-Hendrikskerk van Kwenenbos en dit voor een sterke tentoonstelling, een interessante filmdocumentaire, een leuke drankgelegenheid en gratis huifkartochten.
Wie de heilige Sint-Elooi of Sint-Eligius was en wat hij zoal voor Merelbeke betekende is niet langer een mysterie. Door de tentoonstelling en de documentaire werd dit allemaal duidelijk.
Een fraaie en interessante filmdocumentaire — samengesteld door Tony Haemers, voorzitter van de filmclub de Drake — over diezelfde heilige werd fel gesmaakt. De Sint-Elooisprocessie, die elk jaar doorgaat op ‘warme elooi’ (zondag na 24 juni) werd door hem vastgelegd op beeld. Dit waardevolle stukje immaterieel erfgoed moet voor de toekomst gevrijwaard blijven. Oude foto’s toonden een mensenmassa die met deze processie begaan was. De laatste jaren zijn er — ondanks de prijswaardige inspanningen van de Sint-Elooiruiters, de Landelijke Gilde en tal van vrijwilligers — slechts een gering aantal deelnemers. Het loonde dus de moeite om deze processie eens onder de aandacht te brengen.
De Sint-Elooisruiters verzorgden op erfgoeddag ook de huifkartochten. Ze namen een 70-tal geïnteresseerden mee op een fraaie route door de Scheldevallei en hielden halt aan de St.-Elooiskapel voor een hedendaags Sint-Elooisverhaal, een op maat gemaakte handpoppenact door Eriek Verbeecke (vzw. Van Stoel tot Stoel).
Zo probeerden de organisatoren — dienst erfgoedprogrammatie ism Erfgoed Flora en ook hier tal van vrijwillige krachten — erfgoed onder de aandacht te brengen van kinderen. Er kwamen vooral gezinnen met kinderen naar de huifkartochten.
De leerlingen van de Sint-Elooischool uit Kwenenbos werden ook actief betrokken bij het gehele erfgoedgebeuren : nadat ze een boeiende les hadden gekregen over de heilige, konden ze zelf aan de slag, met het inkleuren of ontwerpen van een origineel bedevaartvaantje. Het resultaat was te zien in de Kwenenboskerk en bood de tentoonstelling een extra dimensie. Het is echter vandaag de dag niet zo eenvoudig om de jeugd warm te maken voor het erfgoedgebeuren.
Ook de volwassenen vonden in de Kwenenboskerk hun gading: na een bezoek aan de tentoonstelling konden ze in het ge ënsceneerde “caf é Sint-Elooi” een St.-Eloy-jenevertje of fruitsapje drinken en wat aanvullends vertellen over de processie waaraan ze vroeger in schoolverband moesten deelnemen.
DDL