In gesprek met de nestors van de Zottegemse politiek: Jean D’Hondt, sociaal en bevlogen

Deze titel kan zo uit een of andere verkiezingspamflet geplukt zijn, ware het niet dat Jean sedert 2000 zijn laatste verkiezing achter de rug heeft.

Het moet dus waar zijn, meer nog, hij heeft al bewezen een gedreven politicus te zijn.
79 is hij ondertussen en de leeftijd heeft toch zijn rol gespeeld. Werkte altijd bij de liberale mutualiteit. Hij was van 1988 tot 1994 en van 1994 tot 2000 schepen van personeel en sociale zaken. Hij zetelde maar liefst 30 jaar in de gemeenteraad, waarvan 12 jaar als schepen. Hij kijkt weemoedig rond als hij denkt aan zijn burgemeester Edwin De Maesschalck. Grote mijnheer knikt hij mij vastberaden toe. Zie ik daar nu emotie als hij over zijn burgemeester spreekt?

Wat hij in elk geval niet verloren heeft, zoals evenmin Willy De Clercq en Herman De Loor, is de zin om toch nog deel uit te maken van de politieke familie waartoe hij behoort en die hij nog diep in zijn hart heeft.

Hij woont in Bevegem en heeft daar toch het één en het ander over te zeggen.

En wat hem zo stoort aan het huidige Bevegem, vraag ik hem

Hij kiest zijn woorden voorzichtig alsof die niet mogen gehoord worden.

Het is meer dat hij iedereen in zijn waarde wil laten, uit respect, ook voor de tegenstander. Een beetje de Dirk Minnaert van toen.

Maar we hadden het over Bevegem, vroeger het rustige, mooie deel van Zottegem.

Ondertussen druk geworden, ook door de ongelukkige verlegging van het verkeer in de L éonce Roelsstraat, vindt Jean. Dit wordt Bevegem door de strot geduwd, daar waar juist veel scholen zijn, en waar eigenlijk een verkeersluwe lus zou moeten zijn. Dat dit weliswaar geprobeerd wordt, werp ik hem op. Het is voldoende zegt hij resoluut. Men moet inzetten op veiligheid en zeker voor de schoolgaande jeugd. Verkeer dat die schoolgaande jeugd vandaag moet trotseren, en waar geen lekker gevoel aan overblijft. Drukte alom dus. Waarom niet nadenken over (meer) fietsstraten, zeker tijdens de schooluren.  Het blijft in elk geval een moeilijke oefening.

Kan men zomaar straten in het centrum van Zottegem verkeersvrij maken?
En plots verheft hij zijn stem : misschien moet er ook eens nagedacht worden over een verkeersplan voor gans Zottegem en niet alleen het centrum.

Om zo’n tien parkeerplaatsen in de L éonce Roelsstraat te behouden wordt alle verkeer richting ziekenhuis door de strot van Bevegem geduwd. En dat daar beter moet worden over nagedacht

En zoals een vuurvliegje plots verschijnt uit het niets, heeft Jean het ook over het centrum zelf.

Dat daar een snelheidsbeperking geldt van 20 km per uur maar dat er weinigen die respecteren. 50 km is eerder de norm dan minder en dat op die manier er geen veilige wandelmodus kan ontstaan. Het is belangrijk om zowel wandelaars als automobilisten in harmonie het centrum te laten gebruiken. Zijn visie sluit ook aan wat leeft op nationaal vlak, namelijk voorrang aan de fietser/wandelaar eerder dan Koning wagen. Steden als Zottegem moeten zich eerder richten op de bewoner en een leefbare omgeving aanbieden, ook om de schonere luchtkwaliteit, zonder echter de auto volledig uit te schakelen. Hij is echter wel te vinden voor een centrale parkeerplaats en dan met een vorm van pendelbus (wandelbus?) naar het centrum.

Eens politieker altijd politieker, maar dan een met een visie, denk ik zo. Aan Jean moet in elk geval geen quatsch verkocht worden. Rechtdoor en eerlijk.

Ik vraag hem of hij zich kan vinden in de samenstelling van de lijst van open VLD

Daar wil hij uiteraard geen commentaar over geven. Ziet wel sterke kandidaten. De lijsttrekker is uiteraard jong, maar heeft pr ésence en straalt iets uit. Ook in de anderen heeft hij een goed oog. En dat de lijst evenwichtig is samengesteld. Hoopt dat deze lijst een sprong vooruit kan maken. Wil bijna zeggen, …zal maken! Jeugdig enthousiasme op 79 jarige leeftijd. Doe het hem maar na.

Maar wat ik bij de andere nestors heb kunnen ontdekken, is ook van toepassing op Jean D’Hondt, namelijk de sociale bevlogenheid. Hij geeft om mensen en wil iets terugdoen. Zo was hij stichtend lid van Lichtpunt die toen zijn tijd ver vooruit was, Deze fungeerde onder andere als voedselbank. Speelt tot op heden nog steeds zijn rol, ook als is deze opgegaan in Welzijnswerk Ommekaar&Lichtpunt, die voedsel en kledij verschaffen aan de minderbedeelden. Jean werkt nog steeds actief mee met Ommekaar&Lichtpunt op heden. Ook hier, mensen helpen is het uitgangspunt van zijn overtuiging.

Waar de liberale gedachte ook toch nog gaat spelen zijn de vele initiatieven die genomen worden door het huidige stadsbestuur. Zijn de meerdere strijkwinkels en dergelijke wel voldoende economisch verantwoord? Worden de kosten daarvoor niet teveel op de burger verhaald? Blijft alles wel betaalbaar op die manier. Vraagt hij zich lankmoedig af. We moeten op de centen passen!

En dan is het stilaan tijd om afscheid te nemen. Dat hij is opgegroeid in de kasteelstraat in Zottegem zegt hij me schalks terwijl hij aan zijn jeugd denkt. En vertelt me over Fonske met zijn kruiwagen in de straat en over de legendarische voetbalpartijen in de kasteelstraat, nu een drukbereden centrumstraat.

Schone mens, Jean D’Hondt!

Lees ook onze andere interviews met nestors in de Zottegemse politiek via onderstaande link

Interviews met nestors uit de Zottegemse politiek