Lezersbrief: idee ën en oplossingen voor een  beter Zottegem

Een lezersbrief waarin idee ën en oplossingen naar voor geschoven worden voor een  beter Zottegem

“Zottegem profileert zich al jaren als de toegangspoort tot de Vlaamse Ardennen, maar sinds het begin van deze eeuw verleent onze poort helaas ook toegang tot een plaats waar armoede, leegstand, vereenzaming, drugsmisbruik, architecturale mislukkingen en algemene verloedering steeds zichtbaarder zijn. Of deze evolutie het gevolg is van politieke onmacht en onkunde of gewoon het lot is van elke kleine provinciestad in Vlaanderen, daar wil en zal ik me in deze tekst niet over uitspreken. Wat ik wel wil doen, is een vijftal idee ën en oplossingen aanreiken die van Zottegem weer een bruisende, propere en leefbare stad kunnen maken. Sommige van de idee ën en oplossingen zijn misschien nogal utopisch en praktisch niet meteen haalbaar, maar ze kunnen wel inspirerend zijn voor het huidige en toekomstige beleid in onze stad.

Een eerste oplossing is een absolute betonstop tot 2025. Jawel, u leest het goed. Geen bouwvergunningen meer op Zottegems grondgebied gedurende de komende vijf jaren. We doen het met de gebouwen die we hebben en werken alle bestaande leegstand van winkels, huizen, appartementen en andere gebouwen stelselmatig weg, met premies voor al wie de bestaande leegstaande gebouwen wil herbestemmen of renoveren. Voor elk gebouw dat verkocht wordt in het centrum moet onderzocht worden of er een mogelijkheid bestaat tot volledige of gedeeltelijke herbestemming, via aankoop van het gebouw door de stad, tot een groene zone of een recreatiegebied voor kinderen. Zo had men bijvoorbeeld op de gronden van het vroegere Sixtus op de Zavel makkelijk een klein stadspark kunnen aanleggen in plaats van een zoveelste appartementsblok te bouwen.

Een tweede oplossing bestaat uit de invoering van strenge (ver)bouw(ings)voorschriften voor elk nieuw gebouw dat vanaf 2025, na de betonstop dus, wordt gezet, met ruimte voor individuele vrijheid en smaak. Gedaan met de wirwar van alle soorten bouwstijlen! Gedaan met de misselijkmakende opeenvolging van modernistische huizen, fermettes en Spaanse villa’s! We moeten mikken op een uniformer stadsgezicht met gevels die op esthetisch vlak bij elkaar passen zoals in bepaalde regio’s in Griekenland, Duitsland, Oostenrijk of Spanje.

Een derde oplossing is een doorgedreven en herhaalde bewustmaking bij jongeren en volwassen van de gevolgen van drugs- en drankmisbruik, met publieke debatten en getuigenissen. Ik pleit dus niet voor een publieke heksenjacht op gebruikers van welke substanties dan ook. Wat mij betreft mag drugsgebruik zelfs gelegaliseerd worden voor volwassenen, maar het mag niet genormaliseerd en geminimaliseerd worden door volwassenen, zoals steeds vaker het geval is, ook in Zottegem. Je hoeft in Zottegem echt niet veel moeite te doen om aan drugs te geraken. Een paar telefoontjes of berichtjes en het wordt een half uurtje later aan je deur geleverd. Afgaande op wat ik in al die jaren gehoord en gezien heb, lijkt het alsof tegenwoordig voor zowat iedere gelegenheid, tot ordinaire familiefeesten toe, de soft- en harddrugs van onder de matras worden getoverd en soms zelfs gebruikt worden in de onmiddellijke nabijheid van kinderen. Het is hier niet mijn bedoeling om de moraalridder uit te hangen, maar deze evolutie is zorgelijk te noemen.

Een vierde oplossing is de invoering van werkstraffen voor al wie betrapt wordt op het vervuilen van onze stad, gaande van sigarettenpeuken tot sluikstorten. De werkstraf zou er simpelweg uit bestaan om gedurende in totaal zestig uren mee te helpen om onze stad proper te houden en zwerfafval in onze stad op te ruimen.

Een vijfde en laatste oplossing ten slotte is het intensief aanwenden van nieuwe technologie en media om de verbondenheid en het sociaal weefsel tussen de inwoners van Zottegem te versterken, de afstand tussen de verschillende rangen, standen, leeftijden en afkomsten te verkleinen en de vereenzaming te kenteren. Ik denk bijvoorbeeld aan nieuwe digitale platforms waarmee, op lokaal niveau, burgers die hulp willen of kunnen bieden in contact kunnen komen met burgers die hulp nodig hebben, in welke vorm dan ook (financieel, administratief, intellectueel, educatief, …). Ik denk bijvoorbeeld ook aan het inzetten van vaste camera’s, drones en interactieve technologie in onze stad om de bejaarden in onze rusthuizen het gevoel te geven dat ze nog steeds in onze stad wonen en er ook deel van uitmaken. Geef ze de mogelijkheid om, op elk moment dat ze dat willen, via hun televisies te laten meevolgen wat er in onze stad gebeurt. Geef ze ook de mogelijkheid om vanuit hun zetel te interageren met de stad en de inwoners, bijvoorbeeld tijdens evenement of optredens in onze stad   Geef die mensen iets om naar uit te kijken. Laat ze genieten van beelden van een boer die zijn graan oogst, de sfeer op de markt of mensen die staan te wachten op de trein op het perron.

Nogmaals, dit zijn maar een paar losse en weinig concrete idee ën en oplossingen. Als je de toekomst van onze stad wil kneden tot het ideaalbeeld dat je voor ogen hebt, dan moet je durven nadenken over het onmogelijke. Mijn boodschap aan de huidige en toekomstige generaties in Zottegem is om hoog te durven mikken en schieten. Kom uit jullie comfortzone, wijk af van de platgetreden paden en schakel af en toe jullie geconditioneerde kijk op de wereld even uit. En tot slot misschien nog een boodschap voor onze politiekers: speel niet op veilig in het belang van jullie eigen politieke carrière en verrijk jullie stad in plaats van jullie zelf.”

Mike Vanderroost