10/12/2017
Onder de blakende zon,
in de gietende regen,
in dichte mist en de bijtende kou.
Jij,vaste waarde, toornde hoog uit boven de Strijpse vlakke velden.
Mocht jij kunnen spreken, er zou een lang gesprek ontstaan.
Steevast liep ik je voorbij, hoofd gevuld met hersenkronkels, muizenissen, peinzend, soms verstrooid, denkend aan feestjes, gesprekken en zot veel andere dingen.
In de hoop later antwoorden te vinden op de vele malende gedachten.
In het begin raakte ik je niet aan.
Mijn nuchtere kijk weerhield me van enig sentiment.
Met de jaren werd je een constante in mijn wekelijkse looptraining en je stam tikte robuust af op 5 kilometer. Je zorgde ervoor dat ik in een boog om je heen, naar boven kijkend naar je weids uitgestrekte hemeltekende takken, de volgende 5 kilometer kon aanvatten.
Op sociale media wordt er smalend over je gedaan, er zijn toch erger dingen dan een boom die omvalt, bijvoorbeeld iemand die strijdt tegen kanker.
Het is net de kracht van jouw uitstraling en uithouding die gelittekende mensen troost biedt.
Dank je wel, voor alle stille en mooie momenten die je me bood
Magische, mooie boom,
hoe kan jij zoveel ontroering brengen?
Een boom zo machtig met stemmen die fluisterden door jouw bladeren. De stemmen van mensen van weleer die daar hoog bleven hangen in je kruin...
In de verte lonkte je al. Je riep mijn rusteloze ziel tot aan jouw stam. Jouw reusachtige takken als armen die naar me reikten.
De weidsheid van het landschap nederig om je heen.
Jij was de boom die voor zovelen troost en rust bracht. Wat pronkten we graag naast jou op een foto.
Maar ook jij, sterke vriend, kon breken...
En samen met jou brak er ook een stukje in ons.
De fluisterende stemmen komen niet meer samen, maar zwerven nu eenzaam over het platteland.
Als een heldhaftige krijger werd jij plots geveld
en wij, jouw grote vrienden, door een groot gemis gekweld.
RIP Vierschaar Vollander ❤
december 2008
Lieve Boom,
Met jou ben ik opgegroeid
Bij jou kon ik schuilen,
genieten van het landschap,
luisteren naar de vogels in je kruin.
Jij was mijn oriëntatiepunt,
als ik bij je aankwam,
wist ik dat ik bijna thuis was.
Je was zo prachtig!
Een wandeling zal nooit meer
hetzelfde zijn zonder jou
10/03/2018
Deze foto werd genomen als start voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Als eerste vrouwelijke lijsttrekker in Zottegem vond Heidi het erg belangrijk om de foto te nemen bij deze karaktervolle boom. De toekomst vraagt om immers om andere oplossingen dan het verleden. Onze samenleving en ons milieu staan voor grote uitdagingen. Daarom wil Groen Zottegem de zorg voor onze omgeving en de zorg voor elkaar voorop stellen. Wij gaan voor een ander beleid, en dan bedoelen we: echt anders
28 juni 2019
Deze grote boom was gelegen bij de stedelijke begraafplaats waar mijn grootouders sinds 2017 rusten. De boom leek steeds te waken over hen en vormde een mooi herdenkingsplaatsje. Nu de boom er niet meer staat voelt het alsof ik opnieuw een stukje van oma en opa moet afstaan. Ik hoop dat er over enkele jaren een nieuwe, sterke boom terug mag staan...