De Duitser Heinrich Hertz lag in 1888 aan de basis van het ontdekken van de elektromagnetische golven. Zijn experimenten veroorzaakten vonken, waarbij onzichtbare elektromagnetische signalen draadloos werden uitgestuurd en op een redelijke afstand terug werden opgevangen.
Dit was het prille begin van de draadloze telecommunicatie met voortdurende verbeteringen aan het proced é.
Even later in 1891 realiseerde Nicolas Tesla de draadloze overdracht van elektrische stroom van een stroombron, naar een andere stroombron, door middel van een magnetisch veld.
De auto industrie zet volop in op elektrische wagens, het inpluggen van een laadstekker in de wagen is een omslachtige bezigheid met loshangende draad.
Naargelang de wagenmerken zijn tot drie verschillende laadstekkers nodig.
Een andere veilige mogelijkheid tot opladen is het inductief laden van de batterijen.
Door draadloze overdracht van een primaire stroombron die in het grondvlak is ingewerkt, naar de secundaire stroombron die aangebracht is onderaan de wagen, worden de batterijen opgeladen.
Als een wagen zich op enkele centimeter boven het draadloze laadstation bevindt, kunnen na activering de batterijen worden geladen.
Groot voordeel er zijn geen connectoren nodig en beide stroombronnen zijn volledig gesloten en afgeschermd tegen indringing van water en stof.
De wagen met onderaan de elektrische motor de secundaire stroombron, rijdt tot vlak boven de primaire stroombron en de bestuurder activeert de overdracht van stroom naar de batterijen.
Er mogen zich geen metalen voorwerpen tussen beide bevinden, want metaal slorpt alle energie op en zet die om in warmte, juist zoals bij koken met inductie gebeurt.
Verschillende automerken ontwikkelen in de loop van het jaar deze methode, waarbij één uur opladen een autonomie tot meer dan 100 km elektrisch rijden mogelijk maakt.
In de toekomst zullen we dan ook meer en meer parkeerplaatsen uitgerust zien met dergelijke in de bodem geplaatste laadsystemen.
FDS