Op 14 maart stond Opwijk in het teken van onvergetelijke herinneringen en moedige verhalen uit het verleden. De bijzondere bijeenkomst werd geopend met de indrukwekkende getuigenis van Simon Gronowski, een 93-jarige overlevende van een duister hoofdstuk in de geschiedenis. Naast hem was ook de Zwalmse Walter Vandeperre aanwezig, een man die met gepaste trots zijn eigen familie-erfgoed deelt: binnenkort brengt hij een boek uit over zijn grootoom, die als verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog vocht.
Simon Gronowski, destijds nog maar elf jaar oud, werd in 1943 samen met zijn moeder en zus opgepakt vanwege zijn Joodse achtergrond. Hun lot leidde hen naar de Dossinkazerne, waarna ze in een beestenwagon richting Auschwitz-Birkenau werden vervoerd. Tijdens deze onmenselijke reis gebeurde er iets wonderbaarlijks: terwijl het twintigste konvooi, bestemd voor een vernietigingskamp, onderweg abrupt werd stilgelegd, gaven drie jonge verzetsstrijders een heldhaftige impuls. In het donker van de trein sprongen 17 mensen, waaronder Simon, massaal van het bewegende vervoermiddel. Met hulp van zijn moeder, die hem bijstond tijdens het moedige vertrek, kon hij ontsnappen aan een noodlottig lot.
Gedurende een intensieve lezing van twee uur deelde Simon in detail zijn herinneringen. Zijn verhaal, doorspekt met exacte data en persoonlijke anekdotes, raakte iedereen die aanwezig was. Terwijl hij sprak over de verschrikkingen van die tijd, was er een bijzondere warmte in zijn woorden. Het viel op dat hij, ondanks de diepe pijn en het verlies van dierbaren, een ongelooflijke vergevingsgezindheid en levensvreugde bleef koesteren. Zijn heldere herinneringen vormen een levend bewijs van de menselijke kracht om te overleven en te vergeven, zelfs in de meest onvoorstelbare omstandigheden.
Wat deze dag extra bijzonder maakte, was de aanwezigheid van Walter Vandeperre. Als trotse vertegenwoordiger van zijn familiegeschiedenis, kondigde hij aan binnenkort zijn boek te presenteren waarin hij het verhaal vertelt van zijn grootvader, een moedige verzetsstrijder die tegen onrecht vocht. Walter’s aankomende boek belooft een waardevolle bijdrage te leveren aan de herinnering aan die periode, en versterkt de boodschap van hoop en vastberadenheid die ook Simon’s getuigenis uitstraalt.
Na afloop van de lezing kreeg het publiek de kans voor een persoonlijk gesprek met Simon. Het bleek dat de minzame, respectvolle man niet alleen een ontroerend verhaal had, maar ook een bijzondere passie voor muziek. Zijn improvisaties op de piano, waarin hij enkele liedjes ten gehore bracht, brachten een onverwachte, vrolijke noot in een avond die anders door verdriet en herinnering werd getekend. In plaats van somberheid, bracht zijn muziek een gevoel van optimisme en levenslust over dat nog lang in de harten van de toehoorders zou blijven resoneren.
Deze bijeenkomst was meer dan een herdenking; het was een oproep om nooit te vergeten en altijd te blijven strijden voor menselijkheid en vrijheid. Zowel Simon Gronowski als Walter Vandeperre bewijzen dat de verhalen uit het verleden ons kunnen inspireren om met moed en compassie de toekomst tegemoet te treden.