Zottegem, 28/04/2017 – Politiek in Zottegem blijkt louter een afspiegeling van de nationale politiek: beleidsvoerders maken het zich onderling al eens lastig, de oppositie speelt daar gretig op in en terwijl de ene oorvegen uitdeelt aan jonge gasten die met hun fiets de bocht uitvliegen, roept de andere op tot kalmte en interne dialoog om het gilde weer op het rechte pad te krijgen. De ‘homo politicus’ vindt automatisch zijn plaats op deze scÄ“ne en ieder vervult een rol met verve: ’to be or not to be’…
Tussen de heetgeblakerde coulissen staat een man die nooit de discussie uit de weg gaat en zelden de kalmte lijkt te verliezen. Deze a-typische politicus wroet zich via de lastigste weg vooruit: met duiding, analyses en droge cijfers. Wat bezielt deze mens om telkens weer het gesprek aan te gaan. Een gesprek met Peter Vansintjan. (CN)
Peter Vansintjan : Ik ben een ge ëngageerde christendemocraat die vanuit een engagement in de christelijke arbeidersbeweging ( 26 jaar voorzitter ACW Zottegem) aan politiek doet.
Ik kreeg dat engagement mee van mijn ouders: mijn vader was ACV verbondssecretaris en CVP gemeenteraadslid , mijn moeder was zeer actief in de parochie en de verschillende christelijke vereniging. Zelf was ik een fervent lid van onder andere de Chiro, voetbalclub, … . Ik leerde in de humaniora al mijn verantwoordelijkheid te nemen als voorzitter van de leerlingenraad. Ik ben dus altijd iemand geweest die zijn verantwoordelijkheid heeft genomen en opkwam voor het algemeen belang (en dan vooral voor de zwakkeren). Ik heb geleerd dat je altijd je mening moet onderbouwen met argumenten en een eigen visie en stijl moet ontwikkelen.
Later ben ik in Leuven gaan studeren en behaalde het diploma van licentiaat politiek wetenschappen. Een logische keuze gelet op mijn interesse voor politiek, precies omdat ik geloof in het feit dat je in de politiek dingen kunt veranderen als je maar eerlijk gaat voor het algemeen belang en trouw blijft aan je principes.
Die lijn heb ik mijn hele carrière doorgetrokken tot op vandaag. Ik ken de politieke wereld goed doordat ik al 23 jaar op kabinetten werk (van christendemocratische ministers) waarvan nu bijna 10 jaar als kabinetschef, zeg maar de rechterhand en vaak ook linkerhand van de minister. Momenteel ben ik kabinetchef bij de minister van Werk, Kris Peeters.
Op dat hoogste politiek niveau leer je uit te komen voor je eigen mening, probeer je de vertegenwoordigers van andere partijen te overtuigen op basis van gefundeerde argumenten, zoek je naar compromissen en dat telkens vanuit de overtuiging dat je het algemeen belang dient.
Daarnaast heb ik nog 10 jaar gewerkt als sociaal bemiddelaar: sociale conflicten zoals stakingen oplossen in bedrijven als Carrefour, Inbev, AGC, Bombardier, … kan je maar als je goed luistert naar beide partijen en komt met originele voorstellen tot compromis. Ook weer onderbouwd stelling nemen en niet zo maar dingen zeggen, maar op basis van argumenten en feiten zoeken naar een oplossing in functie van het algemeen belang.
Om nog beter te kunnen functioneren in de politiek wereld behaalde ik een bijkomende Master in overheidsmanagement in 2007: je kan nooit genoeg weten.
Aan politiek doen kan je maar met de volledige steun van je gezin, mijn ruggengraat: mijn lieve echtgenote Leen De Clercq (die me zowat 34 jaar geleden naar Velzeke bracht), mijn vier kinderen en drie schoonkinderen en mijn kleinkinderen (zes ondertussen en binnenkort zeven …).
Het opnemen van een politiek engagement was geen evidentie omdat ik “een vreemde luis” was voor sommige Zottegemnaren. Toch ben ik de uitdaging aangegaan in 2000 en zetel ik sedertdien in de gemeenteraad en sedert 2013 ben ik Schepen.
Ik probeer ook daar consequent mezelf te zijn: nooit iets zomaar doen of zeggen maar altijd vanuit een overtuiging en gebaseerd op feiten en argumenten. Maar altijd recht aan recht uit (geen blabla maar echt zeggen waar het op aankomt) en zoekend naar de beste oplossing. Ik kan moeilijk omgaan met ongenuanceerde oppervlakkige uitspraken (ik hou helemaal niet van populisme).
De Beiaard: Hoe zit dat nu met de Zottegemse Politiek? Kunnen de beleidsvoerders nog door één deur? leg dat eens uit!
Peter Vansintjan : Zottegem is de Wetstraat in het klein: verschillende partijen (zowel meerderheid als oppositie) met grote profileringsdrang, soms iets te grote ego’s die naar mijn mening teveel voor zichzelf aan politiek doen en te weinig voor het algemeen belang, toch ook wel eerlijk engagement bij sommigen vanuit een echte overtuiging en met het algemeen belang voor ogen, grote verwachtingen van de Zottegemenaren dat de politiek alles kan oplossen en politiekers die soms de indruk geven dat we dat kunnen (hetgeen uiteraard niet altijd waar is ). Ik mis soms wat “samenhorigheid”: samen gaan voor de realisatie van een gemeenschappelijk project.
De beleidvoerders kunnen uiteraard nog door één deur. We denken wel niet altijd over alles het zelfde -gelukkig maar-, maar meestal lukt het om tot een compromis te komen. Er is wel een groot verschil in stijl… Ik heb de indruk dat mijn “directe” stijl voor sommigen als “bedreigend” overkomt. Ik probeer altijd onderbouwde stellingen in te nemen en consequent te blijven, ook al is dat niet altijd populair. Bovendien zoek ik het “populair zijn” niet op (je zal me nooit vinden op het podium van de driedaagse van De Panne bijvoorbeeld).
Ik schrik er dan ook niet voor terug om mijn mening te geven, ook via de sociale media als men ten onrechte ongenuanceerde kritiek geeft. Ik sta wel open voor argumenten want ik ben geen betweter.
Eigenlijk ben ik een beetje een “atypische” politieker … ik weeg niet alles wat ik doe af aan het aantal stemmen dat het mij oplevert.
De Beiaard: Hoe bent u eigenlijk in de politiek terecht gekomen? Vanwaar uw keuze voor de christendemocratie?
Peter Vansintjan : Zie ook vraag 1.
Mijn inspiratie om aan politiek te doen is gebaseerd op de evangelische waarden zoals solidariteit, opkomen voor de zwakkeren, gelijkwaardigheid van alle mensen, geloof in de goedheid van medemensen, opnemen van verantwoordelijkheid (rentmeesterschap).
Deze waarden vind ik terug in de basisbeginselen van de christendemocratie.
Ik kies ook voor een partij die concreet dagdagelijks verantwoordelijkheid neemt en die het risico durft nemen om een beleid te voeren wetende dat sommigen daar niet (altijd) akkoord mee gaan. Ik kies dus niet voor een partij die langs de zijkant zegt hoe het beter moet maar die zelf geen beleidsverantwoordelijkheid neemt.
De Beiaard: CD&V wordt tegenwoordig (zie nationale politiek) verweten een ‘moslimpartij’ te zijn? Het is een zeer ernstig verwijt. Zijn er volgens u überhaupt anders-gelovigen die aansluiting vinden bij de CD&V? En wat met de vrijdenkenden? Kunnen die zich vinden in een christelijke partij?
Peter Vansintjan : De CD&V is al lang niet meer de partij van alleen de “katholieken”. Het is een partij die openstaat voor eenieder die zich terugvindt in ons programma dat toch nog altijd gebaseerd is op onze basis waarden. In die zin is eigenlijk iedereen welkom christenen, andersgelovigen, …
De CD&V is een “wij”-partij: we kiezen voor een warme solidaire samenleving.
De Beiaard: Als Peter niet met politiek bezig is, waar blijft dan nog tijd voor over?
Peter Vansintjan : Ik probeer toch tijd vrij te maken voor mijn gezin (mijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen), probeer minstens 1 keer per week te gaan joggen (10 km haal ik nog wel ) in het park van Breivelde of op de looppiste of de Finse piste en ik heb een grote moestuin waarin ik probeer eigen biologisch geteelde groeten te kweken (ik krijg wel hulp van mijn echtgenote en mijn schoonzoon Hendrik met zijn “motoculteur” …).
Ik kan ook genieten ’s avonds laat van een goede serie op Netflix en ik ben een echte Buffalo fan en heb samen met twee van mijn zonen een abonnement( achter de goal) in het Ghelamco stadion .. ik geniet echt van de spannende matchen en de sfeer
De Beiaard: Hoe ziet u de maatschappelijke evolutie in Zottegem en de Vlaamse Ardennen? De verstedelijking rukt immers op en zoals omliggende steden staat ook Zottegem voor verandering. Kijk eens 10 jaar vooruit. Hoe ziet u uw stad en de directe omgeving evolueren?
Peter Vansintjan : Zottegem heeft veel troeven en kan die voluit uitspelen: we hebben een aantrekkelijk stadscentrum met een ruim winkelaanbod, we zijn een onderwijsstad met een zeer uitgebreid schoolnet, we hebben een zeer goed ziekenhuis en een uitermate sterk uitgebouwd woonzorgcentrum en annex OCMW-dienstverlening, we hebben een groot station met een directe verbinding naar Brussel, Gent, Kortrijk. We hebben landelijke deelgemeenten, natuurpareltjes, sportinfrastructuur, een rijk verenigingsleven, ….
Dit alles maakt dat het een stad is waar het aangenaam is om wonen voor iedereen.
Het komt erop aan om deze troeven verder uit te bouwen. Dit veronderstelt een consequent ruimtelijk ordeningsbeleid waarbij open ruimtes maximaal beschermd worden. Er moet verder gestreefd worden naar een gezonde mix aan woongelegenheden: landelijke woningen, appartementen, serviceflats, rijwoningen, sociale woningen, huurwoningen en koopwoningen. We zullen “kleiner” moeten gaan wonen gelet op het feit dat er steeds meer en meer alleenstaanden zullen zijn.
De verkeersproblematiek zal steeds groter worden en er zullen vrij radicale keuzes moeten worden gemaakt ten voordele van de fietsers en zwakke weggebruikers . De snelheid van wagens zal naar beneden moeten, het fietsgebruik zal verder moeten worden gestimuleerd en openbaar vervoer (bussen en kleine bussen) zullen meer dan nu moeten worden ingezet anders dreigen we permanent vast te komen zitten in één grote file.
Onze centrumfunctie moeten we blijven opnemen: dus blijven investeren in een ruim winkelaanbod (specifieke winkels waarbij we ons onderscheiden van grotere centrumsteden), ruimte voor ondernemen op industrieterreinen en KMO-zones en dus niet meer her en der verspreide zeer kleine KMO-zones, blijven waarderen en opwaarderen van onze open ruimtes o.a. door het toegankelijk maken van landelijke gebieden via de vele trage wegen die we hebben en tot slot ook Zottegem op de toeristische kaart zetten met onze kastelen, wandel- en fietsroutes, onze plaats in de Vlaamse Ardennen.
De Beiaard: Wat maakt politiek zo boeiend? Wat maakt het soms lastig?
Peter Vansintjan : Politiek is meewerken aan de uitbouw van een solidaire warme samenleving. Mee initiatieven kunnen nemen om dit te realiseren zowel in Zottegem als in Brussel is een uitdaging. Het is een voorrecht om zowel als schepen als als kabinetschef Werk mee vorm te mogen geven en projecten te mogen realiseren die concreet de samenleving beter maken.
Of het nu gaat over de aanleg van nieuwe fietspaden, fietsstraten, heraanleg stadscentrum, de realisatie van een nieuwe KMO-zone of het verruimen van het tijdskrediet , het werkbaarder maken van het werk , het vechten voor het behoud van werkloosheid voor onbepaalde duur, … het is allemaal de moeite waard.
De Beiaard: Gaat uverder. U bent op dreef.
Peter Vansintjan : Niet altijd gemakkelijk want aan politiek doen wordt door velen vandaag vaak negatief benaderd: we zijn poenscheppers die weinig doen en veel geld verdienen… Het harde werken aan projecten, een visie ontwikkelen en dingen realiseren worden vaak te weinig geapprecieerd.
Vaak komt er populistische kritiek waarin elke nuance ontbreekt. Dit is bijna nooit te weerleggen! De sociale media maken het ook niet eenvoudiger: iedereen heeft een mening en is ervan overtuigd dat hij/zij het bij het rechte eind heeft.
We leven ook in een nieuw politiek landschap waar mijn partij niet meer de grootste politiek partij is waardoor we als CD&V het soms moeilijk hebben om onze plaats te vinden .
Ik heb ook de indruk dat het nu ook meer ieder voor zich is, er ontbreekt een gemeenschappelijk project over de partijgrenzen heen … jammer.
De Beiaard: Indien u zelf iemand zou kunnen interviewen, wie zou dat zijn? En waarom? (U mag vrij kiezen, levende persoon, overleden historisch,… maakt niet uit)
Peter Vansintjan : Ik zou graag Priester Daens kunnen confronteren met onze samenleving zowat 100 jaar nadat hij echt actief is geweest. Hoe zou zijn engagement moeten vertaald worden naar onze samenleving? Hoe kunnen we mensen inspireren om politieke verantwoordelijkheid op te nemen om een betere duurzamer en warmere samenleving uit te bouwen.
De Beiaard: Heeft u nog een laatste woord aan de inwoners van Zottegem, en de Vlaamse Ardennen in het algemeen?
Peter Vansintjan : Het is goed leven in onze Stad en onze mooie Vlaamse Ardennen. Laat er ons een “samen” leven van maken dan wordt het voor iedereen nog aangenamer.
(CN – foto’s, met dank aan Mr. Vansintjan)