Goeiemorgen beste vrienden,
dacht vanmorgen, als de flaters van Bridget Jones een vervolg krijgen, I’m in! Zonder twijfel kan ik dat beter, ik heb toch meer jaren op de teller? Moet jullie wel teleur stellen, ik ben nooit als Bunny verschenen op een feest en de bijgevoegde foto was een eenmalige moment opname. Ik geef ook grif toe dat ik wel eens Hugh Grant als tegenspeler zag… maar na die faux pas… I’d rather stay safe!
Penibele situaties, voor schut staan, ik ken er wat van! Hier gaan we weer…We gingen uiteten, in de Ardennen, met een koppeltje hele sympathieke Duitsers, we kenden ze pas. Op de weg terug, allen in één auto, een kind bij mij op schoot, braakt dat schaapje recht… in mijn decollet é. Daar zit je dan, in beha, nog kilometers te gaan.Over mij werd gezegd dat ik ontzag heb voor unifor men. Ik ben me daar niet van bewust, integendeel, maar toen in Frankrijk wel.We waren met de mobilhome op de terugweg naar huis, we zochten een rustig plekje om te overnachten. Schitterende plek maar van God en klein Pierke ver laten. Draaien en woelen in bed, we voelden ons niet veilig. We besloten te vertrekken. 1km verder, pittoresk dorpje, de gendarmerie! Stoppen! Met veel bravoure kwam Louis de Funès mijn kant op. De schrik stond in zijn ogen toen hij mij zag, in pyjama met op mijn vestje een immense rode vlek. Ik had een glas wijn op het jasje gekregen, aangehouden, we reden toch naar huis. Ze lieten ons gaan.Hebben jullie, mijn seksegenoten dan, het volgende al meegemaakt? Je ziet een mooi kleedje, neemt de maat uit het rek, 38 voor de nieuwsgierigen, trekt het aan in de paskamer, perfect! Je wil het uittrekken, draait en keert, zweet peentjes, je zit erin verstrikt,geen doen aan, hulp nodig. Het was maat 34.
Tot slot, maar daar was ik GEEN hoofdrolspeler. Voor zij
tot later,