Ik ken iemand die Herman heet en die een vriend heeft die Marc heet.
Het gerucht gaat de ronde dat die vriend Marc op zijn beurt een vriend heeft die Eric heet, maar volgens een andere vriend van Marc, Luc heet hij, zou de waarachtigheid van dit feit in twijfel kunnen getrokken worden wegens onvoldoende bewijzen. En zo is het altijd wat met vrienden. En met de wereld als we even gek doen en veralgemenen. We veralgemenen er nogal op los de laatste tijd. Zo stond ik laatst in de supermarkt aan te schuiven aan de kassa. Het was een lange rij als gevolg van problemen met het betalingssysteem. De mensen voor en achter mij waren zichtbaar ongeduldig. De vrouw voor mij zei dat het ALTIJD hetzelfde was TELKENS als ze naar de winkel ging. De man achter mij zei dat het ALLEMAAL de fout was van de digitalisering en dat het vroeger ALLEMAAL beter was. Ik gaf ze allebei gelijk, want IEDEREEN heeft tenslotte recht op een mening, of dat denken we toch althans. Ach, we zijn inmiddels met bijna acht miljard mensen op deze wereld. Dat zijn bijna acht miljard versies van een waarheid die ergens in het midden ligt, waar ze al eeuwen ligt en nog eeuwen zal liggen. Qua oppervlakkige diepgang kan dat tellen. Trouwens, over Luc gesproken, je weet wel, de andere vriend van Marc waarvan net sprake, die heeft dus maar liefst twee vrienden en die heten Walter en Robert. Persoonlijk ken ik niemand die Walter of Robert heet, althans niet in mijn directe vriendenkring. Niet dat ik daar rouwig om ben – wat je niet kent kan je niet missen uiteindelijk – maar ik ben wel nieuwsgierig naar hoe mijn leven er zou uitzien mocht ik een Walter en Robert als vriend hebben. Ze zouden vermoedelijk professioneel actief zijn als loodgieter of electricien en een grote camionette hebben waar hun naam in drukletters op gedrukt staat. Ik zou dan staan popelen om eens in hun camionette te mogen zitten, want ja, ik ben echt dol op camionettes en dan druk ik me nog zacht uit. Ik ben gewoonweg verslaafd aan camionettes. Toon mij een camionette en ik ga helemaal uit de bol. Telkens als ik een camionette zie slaat mijn hart op hol, loopt het kwijl uit mijn mond en kan ik mijn emoties amper onder controle houden. Hemeltje lief, wat ben ik toch helemaal bezeten van camionettes. Moest ik kunnen, ik zou trouwen met een camionette en er kindjes mee maken, maar ja, we leven in een maatschappij waarin trouwen met een camionette vooralsnog een taboe is. Kan iemand me alsjeblieft komen verlossen van deze waanzin?
Mike Vanderroost