Op vrijdag 28 november organiseerde Milieufront Omer Wattez vzw (MOW) een
Jubileumviering in het stadhuis van Oudenaarde. Daarmee sloten we als regionale milieu-
organisatie onze 50ste verjaardag feestelijk af.
Op de Jubileumviering kwamen verschillende mensen aan het woord om de geschiedenis én
toekomst van Milieufront Omer Wattez vzw te belichten. Voorzitter Patrick Vandemenschbrugge
opende de avond. Hij onderstreepte de relevante werking van de voorbije vijftig jaar voor behoud
van milieu, natuur en cultuurhistorisch erfgoed in het werkingsgebied. Zonder de inzet van MOW
was de autosnelweg A9 er wel gekomen, dwars door de Vlaamse Ardennen. Het verzet tegen die
snelweg was eigenlijk de aanzet geweest om de organisatie op te starten, met onder meer Ulrich
Libbrecht. Intussen is dat werkingsgebied verder uitgelopen, van de Dender in het zuiden tot de
Leie in het noorden, met de tussenliggende heuvels.
Daarmee was de link naar de volgende spreker gelegd. Oud-milieurechter Jan Van den Berghe
was een van de medestanders van Libbrecht voor de start van de Stichting Omer Wattez, zoals
de naam bij de oprichting klonk. Hij plaatste zijn handtekening samen met anderen onder de
oprichtingsakte. Netjes ingekaderd hangt die nog steeds aan de muur, in het secretariaat van
Milieufront Omer Wattez.
Van den Berghe beschreef lyrisch hoe hij als jongeling reeds geboeid was door de natuur en het
milieu. Hij haalde gedetailleerde herinneringen op uit het Oudenaardse, met naam en toenaam
van natuurplekken die intussen reeds lang verdwenen zijn. Er klonk nostalgie en weemoed in zijn
woorden. Op het projectiescherm liet hij zijn netjes bewaarde notitieboekjes uit die tijd zien.
Vanuit die liefde voor de natuur maakte hij de brug naar het recht eerst als advocaat, later als
rechter, zo vertelde hij. En in onze rechtspraak vond -en vindt hij nog steeds- het recht van het
milieu een hoofdzaak. In zijn rijke carrière als rechter heeft hij veel vonnissen gemaakt. Soms te
veel naar zijn gevoel, voegde hij toe.
Hij noemde natuuramnesie als het grote gevaar dat ons milieu bedreigt. We zijn vergeten hoe de
natuur er vroeger uitzag en zijn met steeds minder natuur tevreden. Dat uit zich ook in het beleid,
als daarvan nog sprake kan zijn.
Milieu wetgeving is window dressing geworden, verduidelijkte hij. De zaken worden in het
uitstalraam anders voorgesteld dan ze in werkelijkheid zijn. Rechterlijke macht moet zorgen voor
evenwicht. En dat doet het steeds minder. De greep van politiek beleid neemt toe, ook in dit
land: er is een ongeziene inmenging van de uitvoerende op de rechterlijke macht. Ook het
Verdrag van Aarhus staat op het spel. En dat is net in leven geroepen om milieuorganisaties en
burgers inspraak te geven. Van den Berghe liet niet na om te onderstrepen wat er gaande is en
hoe belangrijk milieuorganisaties zoals Milieufront Omer Wattez zijn, om druk te blijven zetten,
want ‘een schoon milieu is geen luxe’.
Aan de volgende spreker overhandigde Van den Berghe twee blikken dozen: een grote en een
kleine. De grote symboliseerde de natuur die we gekend hebben. De kleine stond symbool voor
de natuur die ons nog zal resten, als de natuur verder verwaarloosd wordt.
De opeenvolgende sprekers werden mooi aan elkaar gepraat door moderator van dienst Cornelis
Blommaert. Het Geuzenkoor zorgde tussendoor voor het muzikale intermezzo. Het koor bestaat
uit natuurvrienden, die ten tijde van de oprichting van MOW elkaar vonden. Ze werden
toendertijd door de plaatselijke pastoor Geuzen genoemd. Voor deze gelegenheid hadden ze
uitzonderlijk opnieuw gerepeteerd in hun muzikaal oeuvre. De liederen weergalmden in de
gewelven van de mooie Volkszaal van het stadhuis.
Vic Verhaeghe was de derde spreker. Hij is actief bij JNM, een jeugdbeweging voor jongeren van 7
tot 26 jaar die geïnteresseerd zijn in natuur en milieu. Met hun actie op de vorige Gentse Feesten,
spandoeken tegen de subsidies voor fossiele brandstoffen, zetten ze in op bewustmaking bij het
jonge publiek. Verhaeghe haalde er ook cijfers bij, met hallucinante totaal bedragen van
subsidies voor fossiele brandstoffen in eigen land en in Europa.
Hij onderstreepte hoe belangrijk jeugd is om het tij nog in een goede richting te krijgen. Maar ook
hoe belangrijk volwassenen voor die jeugdwerking zijn. Verenigingen zoals MOW zijn beslist
voorbeelden waar ze als jongeren naar opkijken. Ze kunnen er hun partners in vinden om
jeugdige medestanders te zijn.
Als laatste spreker van de avond nam burgemeester John Adam het woord. Met lof sprak hij over
de verwezenlijkingen van Milieufront Omer Wattez en overhandigde voorzitter
Vandemenschbrugge een omslag met cadeaubonnen van lokale winkels. Hij onderstreepte ook
dat hij en zijn College een onderbouwd natuurbeleidsplan hebben uitgeschreven. En dat zij zich
zullen inzetten voor natuur en milieu, onder meer door oude bomen in en rond Oudenaarde
beter te beschermen. We zullen hen over 50 jaar herinneren aan de beloftes, want dan bestaat
MOW immers 50 jaar.
Het laatste woord was voor voorzitter Vandemenschbrugge, met een bedanking aan alle
sprekers, aanwezigen en medewerkers op deze feestelijke avond, gevolgd door een uitnodiging
tot een afsluitende receptie, aangeboden door de Stad Oudenaarde.
