Algemeen, 01/11/2017 – Hierna een toepasselijk gedicht voor een dag als vandaag.
Kerkhofsneeuw
Terwijl er tranen uit zijn ogen rollen,
Wuiven de laatste kerkhofblommen
Hem afscheid.
De sneeuw valt al geluidloos neer,
Doorheen de zilverdraden, schijnt de maan
Bezorgd naast een zon zonder stralen.
De hemel is geschraagd met grijze balken.
In alle stilte weven de getwijnde zilverdraden,
Een lijkwa over het kille graf van zijn geliefde.
Karel De Pelsemaeker