Normaal gezien had gemeenteraadslid Roswitha Gerbosch (Groen Oosterzele) tijdens de gemeenteraad in maart de fakkel doorgegeven aan Maaike Afschrift, die zich op haar beurt tijdelijk zal laten vervangen door Steven Verstuyft. Maar ‘Corona” besliste daar anders over. De gemeenteraad werd opgeschort. ‘Ik zal Oosterzele en iedereen van Groen heel erg missen, maar ik blijf Groen Oosterzele volgen en steunen, blij om wat komen gaat maar verdrietig om wat ik achter laat,, speechte boegbeeld Roswitha Gerbosch op het spaghettifestijn van Groen in februari jl. Acht jaar lang was Roswitha een gezicht van Groen Oosterzele, van vervanger tot lijsttrekker. Met haar enthousiasme kreeg ze veel mensen in beweging. Ze bleef ijveren om in Oosterzele Groen op de kaart te zetten. (Reporter 17, foto Danny De Lobelle)
Gerbosch: ‘Dit zou mijn “offici ële” afscheidswoordje worden voor jullie, een afscheidswoordje, na een laatste gemeenteraad in maart, een laatste bijzonder comit é van sociale diensten, een laatste fractievergadering met Groen Oosterzele, een laatste … Geen gemeenteraden, geen vergaderingen van het BCSD alsook (nog) geen verhuis … Het voelt een beetje raar. Een afscheid zonder afscheid te kunnen nemen. Een vreemde situatie, … niet alleen voor mij. Maart 2020 stond speciaal aangeduid in mijn agenda, maar nooit gedacht dat het zo’n invulling zou krijgen. Dat we momenteel allemaal in een situatie zitten die we eigenlijk niet gewoon zijn is waarschijnlijk nog zacht uitgedrukt … Ineens wordt ons doen en laten beperkt, we worden beknot in eigen keuzes, vele dingen vallen (hopelijk tijdelijk) weg. We mogen niet meer dit, we mogen niet meer dat, we moeten zus en we moeten zo. Teleurstelling om plannen die in het water vallen, onmacht over het niet meer zelf in handen hebben, vragen over wat en vooral wanneer, … Niet iets dat wij gewoon zijn. Het is wennen, voor ieder van ons. En toch, heb ik persoonlijk, het gevoel dat er heel wat in de plaats komt. Tijd om stil te staan bij sommige dingen, tijd om na te denken over vele dingen, tijd om verwonderd te zijn over kleine, fijne, nieuwe dingen … Uiteraard ben ik ook teleurgesteld, voel ik me machteloos, zit ik met vragen maar heb ik ook tijd, tijd om stil te staan, om na te denken, om verwonderd te zijn. Ik zie zoveel positiefs rondom mij gebeuren en ik hoop dan ook dat we allemaal, na deze coronaperiode, wat positiefs kunnen overhouden, kunnen meenemen en er samen kunnen voor “zorgen” dat deze periode er één geweest is waardoor velen weer de essentie zullen zien, we weer wat meer tijd zullen nemen om stil te staan of dat we weer verwonderd zullen kunnen zijn om kleine, fijne, nieuwe dingen … En bovenal dat iedereen, gelijk wie, ook maar beseft dat we moeten zorgen dat degene die nu voor ons zorgen dit kunnen blijven doen, op een warme, menselijke, leefbare manier. En dan, als corona het toelaat, zorg ik er voor dat dit dan toch nog niet, mijn laatste offici ële afscheidswoordje geworden is’, glimt Roswitha Gerbosch. Ze weet als geen ander wat het is om in deze Coronatijden te blijven zorg dragen. Haar crèche in Gent is ook nu een veilige haven voor kinderen die opvang nodig hebben. Reporter 17