Brief aan Anny De Windt

Goeie dag Anny

Dat corona ons een hoop beperkingen oplegt, weten we stilaan. Dat corona ons nog meer dan vroeger in groepen gaat zien : de horeca, de 65+-ers, de zorgsector, de schoolgaanden, de erediensten, de kinderen, dat ervaren we dagelijks. Dat het verschil arm en rijk nog duidelijker in beeld komt, merken we ook als men ons cijfers toont van voedselhulp maar zeker bij kinderen kan men er de laatste dagen niet meer omheen : kinderen hebben problemen, welstandsproblemen, luxeproblemen.

Stel je dat maar even voor, jij Anny De Windt, hoe frustrerend het moet zijn als je als 8-jarige, 10 of 12 jaar oud, plots moet kiezen.

Nee, Anny, niet tussen je mama óf je papa, tussen schoollopen in Zottegem of in Aalst, wel kiezen uit pianoles of chiro of rope skipping of klassiek ballet of hockey, een assortiment dat één kind wekelijks soms afwerkt, een assortiment waarvoor één kind lidgeld en verzekering betaalt, een assortiment waarvoor één kind de gepaste kledij heeft. Fuck zeg, ‘k zie me al in mijn tutu naar het hockey gaan. Goe zot ! Om nog maar te zwijgen over de pendeldienst waarvoor de ouders beschikbaar moeten blijven.

Je weet beter dan wie dat er kinderen zijn die zelfs geen dromen over hobby’s in hun jonge leven toelaten, die zich onbewust wapenen tegen ontgoochelingen. Jij kent die kinderen en zoekt ze op en laat hen proeven van dat echte vakantiegevoel. Jij kent die groep kinderen zo goed omdat je hen laat genieten van vrijheid en onbezorgdheid, met andere kinderen aan eenzelfde waterkant of op het strand, aan één grote tafel met het lekkerste   dat een heel grote pot kan schaffen. Jouw kinderen jammeren niet omdat er binnenkort geen skivakantie in Tirol staat aan te komen. Zij mokken niet omdat ze met Pasen misschien niet naar hun zomerhuisje in Frankrijk zullen kunnen. Jouw kinderen kiezen onvoorwaardelijk voor Bijeva en heerlijke dagen in eigen land, daar waar voor hen een tijdelijk paradijs wacht.

Draag verder zorg van je kinderen, draag ook zorg voor jezelf want trop is teveel zei een wijze Brusselaar en probeer door te gaan zoals voorheen : onverzettelijk.

Anny Bert