Laat me niet lachen, zei hij doodernstig. Bal van de burgemeester ! En ’t is een vrouw ! voegde hij er in opperste roodheid nog aan toe. Mijzelf liet hij evenmin lachen. Ik vond het zelfs platvloers en als commentaar een vrouwelijke burgemeester onwaardig. Hadden we in Zottegem geen decennia moeten wachten op en uitkijken, reikhalzen, smachten naar een gekroond gemeentehoofd met een rokje aan ?
Had zij na 3 jaar Jennebewind niet hoopvol, stijlvol, beloftevol van hem de fakkel overgenomen ?
Had ze niet, al van dag 1, in barre wintertijd en verkleumd onze Bevegemse bezwaarschriften tegen de sloop van villa De Freyne en de komst van de Verloren Hoek in ontvangst genomen ?
Had ze niet heel recent haar frele schouders gestoken onder een hitteproject in haar geliefde Egmontstad, een programma vol initiatieven om haar dierbare inwoners, gerimpelde zoals al die 80-jarigen nog persoonlijk in 2020 werden opgebeld tijdens een Siberische koudegolf maar ook om gladhuidigen overlevingskansen te geven bij 50° en meer ? Want 50° scoorden velen, hoog in hun appartementje in Welzijnstraat, Hospitaalstraat, Kazernestraat, Kasteelstraat : what’s in a name ?
Was ze niet zelf, op stage zeg maar, de hort opgetrokken, incognito, naar kleinere gemeenten waar de burgervader kerken, kapellen, klaslokalen, clubhuizen, lokale dienstencentra zoals dat van WZC Egmont openstelde voor sukkels die airco- en tuin- en terras- en koerkenloos door het leven gingen nu voor uitdrogingsdood te vrijwaren ?
Dat mensen met zulk palmares uitgewerkt op zulke korte tijd ons uitnodigen, mij uitnodigen, voor een bal vond ik bij het zien van het bericht in NUUS lovenswaardig want ik zag erin een gelegenheid voor een dankbetuiging : dank omdat zij onze burgemeester wil zijn maar ook dank aan ons allen omdat wij haar inwoners wíllen zijn. Als we nu eens met zijn allen naar Herzele waren gaan wonen ? In Herzele staan ook prachtige, stijlvolle villa’s die kunnen plaats ruimen voor afschuwelijke woonblokken. In Herzele neemt men ook vroegtijdig maatregelen bij een hittegolf. In Herzele houdt men ook van petanque en van petanquebanen onder de kerktoren en bovendien zouden we in Herzele al “surplace doen” voor onze 82e prik.
Zelf was ik meteen gewonnen voor een avondje gezellig walsen over de Bevegemse Vijversvloer, rijkelijk ingesmeerd met de beste boenwas van bijtjes uit Zottegemse korven.
Waar ik in mijn agenda steeds aantekeningen maak met zwarte kogelpen, noteerde ik nu met rode stift op 1 oktober : Bal van de burgemeester.
Maar er rezen ook al meteen enkele vragen. Wat moet ik me bij zulk bal juist voorstellen ? Trek ik op 1 oktober mijn louboutins aan en een creatie van Issey Miyake, een eenmanseerbetoon aan de twee weken geleden overleden ontwerper ?
Of fantaseer ik eerder rond een soort schlagerfestival ? Een Zottegemse editie van Musikantenstadl? Ontmoet ik daar naast burgemeester en schepenen ene Luc Steeno, Christoff, Lisa Del Bo, Laura Lynn, Yves Seghers ? Zal ik er veeleer Dietwin de Jodelaar uit Balegem tegen de lederhose lopen en draag ik dus liefst mijn dirndl met strak toegesnoerd Riesengebirge ?
Laat ik me inspireren door de hoepelrokken van André Rieu met een spontane ingecalculeerde polonaise over het H.Hartplein en door de vele lanen, helaas nog niet dwars door de stadionsite, uren en uren lang ?
Nee, dat laatste in geen geval. Aan zoiets mogen de organisatoren zelfs niet dénken. Dergelijke hoepelrok eist algauw 1 m2 van de oppervlakte van de feestzaal en burgemeester Evelien zwaait de scepter over meer dan het historisch centrum van Zottegem zelf. Zo is er ook Sint-Goriks-Oudenhove, altijd een dansminnende en politiek geëngageerde gemeente geweest die gerust met een 1000-koppige delegatie naar de Bevegemse Vijvers zou komen “afgehoepeld”.
Strijpen zal niet willen achterblijven en rukt eveneens uit met 1000 diehards om nog maar te zwijgen over Velzeke dat zijn Romeinse toga aan de wilgen hangt en kiest voor de obligate hoepelrok om met een gans legioen circa 5000 m2 van de dansvloer in te nemen. Als ze het bij Triamant in Oudenhove dan nog maar niet in hun hoofd halen om eens goedkoop de beentjes en de rok in de hoogte te komen zwieren en met Get Ready mee te kwelen “Mag ik ook je vriendje zijn”. Op zulke naïeve vraag kan je als een Evelien toch geen nee zeggen…
Volgend probleem : stel ik me dergelijk bal voor zoals in onze jeugdjaren, hé Denise, want ook jij hoste er nogal eens op los en ook jij, Rita, genoot van dat klein sprankje voorproef van de vrouwenemancipatie toen de microfoon heel ruimdenkend omriep: Dames nodigen uit ! Stel je voor, een vrouw die een selectie kon doorvoeren… Brengt onze partner ons dan ook galant terug naar onze plaats of laat hij ons zomaar verweesd achter op de dansvloer als een partijgenoot zijn danspad dwarst en hem met een magisch teken naar de bar verwijst ?
We zien dat dan wel op 1 oktober.