Paola Bermeo (Amnesty International) vraagt opvangplaatsen voor asielzoekers en vluchtelingen

David Larmuseau: ‘Geraardsbergen doet al meer dan zijn deel. Het water staat aan onze lippen.’

Geraardsbergen. Voor het eigenlijke begin van de gemeenteraad vroeg Paola Bermeo van Amnesty International aan de stad Geraardsbergen naar opvangplaatsen voor asielzoekers en vluchtelingen en om toe te treden tot het netwerk van ‘Solidaire gemeenten en steden’. De vraag om meer asielzoekers op te nemen, viel zowel bij de meerderheid als bij de oppositie op een koude steen. ‘Geraardsbergen levert al heel grote inspanningen om kansarmen op te vangen. Het water staat aan onze lippen’, liet David Larmuseau (Team Geraardsbergen) zich tijdens de gemeenteraad ontvallen.

Tijdens het burgerkwartier – waarbij burgers de kans krijgen om een vraag aan de gemeenteraad te stellen – vroeg Paola Bermeo – een 34-jarige advocate en mensenrechtenactiviste – aan de stad Geraardsbergen naar meer asielplaatsen en om toe te treden tot het netwerk van ‘Solidaire gemeenten en steden’.

Om de ‘ongeziene opvangcrisis’ te keren, pleit Amnesty International voor ‘een menswaardige aanpak met kwalitatieve opvang en begeleiding van mensen op de vlucht’. ‘Recht op asiel én opvang is verankerd in internationale en Belgische wetgeving’, weet Paola Bermeo.

Meer opvangplaatsen en solidaire stad
De mensenrechtenactiviste betreurt dat de stad Geraardsbergen sinds 2013 geen lokaal opvanginitiatief (LOI) heeft. Amnesty International vraagt concreet naar zoveel mogelijk opvangplaatsen, geschikte huisvesting, vrijetijdsactiviteiten, opleidingen, vrijwillige begeleiding, kwalitatieve dienstverlening… voor mensen op de vlucht.

De activiste en advocate roept op om van Geraardsbergen een solidaire gemeente te maken, waarbij alle mensen die asiel of tijdelijke bescherming aanvragen ‘op een kwaliteitsvolle manier worden opgevangen’. ‘Ons land kan daarbij een voortrekkersrol opnemen’, meent Paola Bermeo. Amnesty International vraagt aan het stadsbestuur om toe te treden tot het netwerk van ‘Solidaire gemeenten en steden’, waar o.a. Gent, Deinze en Halle toe behoren.

‘Een solidaire gemeente geeft zelf het goede voorbeeld en zet binnen de gemeente in op een kwaliteitsvolle opvang, bescherming en begeleiding van mensen op de vlucht. Een Solidaire Gemeente maakt haar engagement zichtbaar.’ Het gaat om een lerend netwerk dat ondersteund wordt door Vluchtelingenwerk Vlaanderen, 11.11.11, Caritas België, Amnesty international Vlaanderen en Beweging.net.

‘Het water staat aan onze lippen
De vraag naar meer opvangplaatsen voor asielzoekers en vluchtelingen viel bij de meerderheid op een koude steen. ‘Ik kan u meedelen dat Geraardsbergen een solidaire gemeente is’, stelde David Larmuseau (CD&V) – schepen van Sociale Zaken – tijdens de gemeenteraad. ‘Tijdens de Oekraïnecrisis hebben we meer vluchtelingen opgevangen dan de gemiddelde stad in Vlaanderen. Maar ook zonder een specifieke opvangplaatsen te openen, vinden vluchtelingen de weg naar onze stad. We halen 108% van ons richtcijfer zonder extra plaatsen te creëren.’

Geraardsbergen is een erg kwetsbare stad als het op kansarmoede aankomt, aldus de schepen. ‘Deze kansarmoede manifesteert zich in het stadscentrum.’ Uit onderzoek blijkt dat Geraardsbergen met een grootstedenproblematiek worstelt, zonder te kunnen genieten van extra middelen en diensten die een grootstad krijgt, verklaart David Larmuseau. ‘Geraardsbergen levert al heel grote inspanningen om kansarmen op te vangen. Het water staat aan onze lippen.’ Bij komende plaatsen creëren lijkt voor David Larmuseau geen goed idee. ‘We willen de huidige problemen zo goed mogelijk aanpakken en de bevolking zo goed mogelijk dienen.’

‘Vierkantig tegen ‘
De vraag over het terug opstarten van het lokaal opvang initiatief (LOI) door mevrouw Berneo Paola, afgevaardigde van het netwerk solidaire gemeenten, in het kader van het Burgerkwartier zou volgens gemeenteraadslid Stéphan Bourlau (Het Alternatief) de deur openzetten voor nog meer asielzoekers en vluchtelingen in onze stad.

‘De asielstroom in onze stad kent al jaren een ongekende hoogte wat het straatbeeld laat vermoeden. Bovendien wordt het ‘Burgerkwartier’ misbruikt voor een federaal thema.  Het burgerkwartier is in het leven geroepen om vooral in te spelen op de nood van de burgers om sterker betrokken te worden bij het gemeentelijk beleid.  Deze vraag heeft dan ook niets te maken met een gemeentelijk beleid’, laat raadslid Bourlau in een schriftelijk reactie duidelijk verstaan.

Ook het Vlaams Belang verklaart zich vierkantig tegen meer plaatsen voor asielzoekers in Geraardsbergen en tegen de toetreding tot ‘het extreemlinkse netwerk van Solidaire gemeenten en steden’. ‘We hebben niet meer opvangplaatsen voor asielzoekers nodig, maar een einde aan de vloedgolf asielzoekers die reeds meer dan een miljard euro per jaar kost. Geraardsbergen is nu al een solidaire gemeente. Dat blijkt uit het feit dat we in onze stad koploper zijn in het percentage leefloners, waarvan een derde van niet-EU afkomst is. We willen de problemen die we hier reeds hebben met marginaliteit, verloedering en vervreemding niet vergroten door daar nog een groot aantal asielzoekers aan toe te voegen’, laat het Vlaams Belang de redactie weten.

‘N-VA staat voor een humaan maar kordaat asielbeleid. Wie daar nood aan heeft, bieden we in de mate van het mogelijke een veilige haven. Tegelijkertijd pleit onze partij voor een strenger Europees asielsysteem, om illegale migratie tegen te gaan’, laat Ilse Roggeman de redactie weten. ‘Asiel is een gunst, geen verworven recht. De asielprocedure mag maximaal zes maanden duren. Zolang hun procedure loopt, worden asielzoekers in collectieve centra opgevangen. Wie geen erkenning krijgt, moet terug naar eigen land. Bij voorkeur vrijwillig, maar onder dwang als het moet.’

‘We appreciëren de bezorgdheid van mevrouw Bermeo maar we stelden ook vast dat er al een woningnood is in Geraardsbergen, met onder andere lange wachtlijsten voor sociale woningen, en dat onze stad kreunt onder het hoge aantal leefloners. De Geraardsbergse solidariteit is reeds exemplarisch zonder dat er toegetreden werd tot een netwerk’, besluit Ilse Roggeman.

Julien Borremans