Doordat ik ooit een opleiding Hotel Management studeerde aan het COOVI in Anderlecht; liggen etenswaren en bier en wijn en ook soorten water, me nauw aan het hart. Ik voel me ook steeds betrokken partij bij Belgische producten zoals witloof, jenevers en chocolade.
Zoals in de media werd medegedeeld ging er tijdens het weekend van 10 tot 12 februari in Brussel in Tour & Taxis een ’Chocoladebeurs’ door. Ik trok er op vrijdag 10 februari alvast naartoe! Toen ik, het terrein van Tour & Taxis betrad, kwam ik zoals steeds wanneer ik deze plek betreed onder de indruk van deze mooi gelegen plaats nabij het Kanaal: in feite een deel van de Willebroekse Vaart. Ook van de prachtige gebouwen die erop staan. Het is tevens een plaats die een belangrijk deel van de Brusselse geschiedenis herbergt:
Het was de familie Von Thurn und Tassis, die de naam Tours & Taxis in Brussel introduceerden!
Deze familie stichtte: ‘De Post’. Ze organiseerden tot in de 18de eeuw de postverdeling vanuit Brussel en gebruikten de moerassige terreinen langs de haven als weide voor de paarden.
Frans Von Tassis dokterde het originele systeem uit van ‘koeriers te paard’, die elkaar in elke stad aflosten. Zo hield deze beroemde familie 335 jaar lang, het reilen en zeilen, van de Post in handen.
Nu moet u ook weten dat aan het einde van de 19de eeuw Belgi ë de vijfde economische macht in Europa werd. In Brussel werden talloze handelstransacties uitgevoerd en voortdurend transitogoederen verscheept. Daarom was een nieuwe haven een absolute noodzaak. Tour & Taxis leek hiervoor de ideale plaats: deze plek lag langs het kanaal, gaf uit op de poorten van de stad en was nog weinig verstedelijkt. Hierdoor werd er besloten om er haveninstallaties en spoorwegen naartoe te brengen.
In 1910, pas een tiental jaar na de feestelijke opening van de werf door koning Leopold II, werden de prestigieuze gebouwen, het Koninklijk Pakhuis met de bijgebouwen en het goederenstation, dat werd gebouwd onder leiding van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen ‘de NMBS’, de toenmalige eigenaar van het station, voor het eerst in gebruik werd genomen.
Dit voor die tijd enorm groot complex voor de uitklaring en opslag van goederen werd het centrale knooppunt voor transitogoederen in de Belgische hoofdstad.
De bloeiperiode van Tours & Taxis situeerde zich in de gouden jaren zestig van vorige eeuw; toen er meer dan 3.000 werknemers op de site werkten. Maar door het openstellen van de Europese douaneposten, enkele jaren later, verloor de site haar bestaansreden. De gebouwen werden geleidelijk aan verlaten en uiteindelijk werd de site te koop gesteld.
In januari 2015 werd Tour & Taxis de volledig eigendom van ‘Extensa Group’, een vastgoeddochter van de holding Ackermans & van Haaren. Extensa Group had voordien al belang van 50 procent in de site, maar heeft nu zijn partners ‘ Iret en Royal Property Group’, die elk voor 25 procent in het Brusselse complex participeerden, uitgekocht. Financi ële details over de transactie werden niet bekend gemaakt. De site werd door de drie huidige eigenaars in de loop van de jaren negentig voor een bedrag van ongeveer 70 miljoen verworven. Volgens de krant De Tijd had de site, met een oppervlakte van 30 hectaren één van de grootste grondreserves in het Brusselse gewest, op het moment van de overname een waarde tussen 200 miljoen euro en 300 miljoen euro.
Op 1 juli 2015 legde Vlaams viceminister-president en minister van Bestuurszaken, Liesbeth Homans, de eerste steen van het ‘Herman Teirlinckgebouw’ op de site van Tour en Taxis. Dit nieuwe Vlaams Administratief Centrum wordt de toekomstige werkplaats van 2.600 Vlaamse ambtenaren in Brussel. Het terrein heeft een oppervlakte van zo een 46.000 m ². Dit kantorencomplex wordt alvast het grootste passieve kantoorgebouw in Belgi ë!
Dat koning Leopold II bij de opening het terrein inhuldigde is bijna vanzelfsprekend. Hij regeerde als koning van 17 december 1865 tot aan zijn dood op 17 december 1909.
Leopold II is over de hele wereld vooral bekend door zijn ‘priv ékolonie Kongo-Vrijstaat’. Vanaf 1876 ging hij zich steeds meer voor Centraal-Afrika interesseren en op de conferentie van Berlijn in 1884-1885 werd zijn persoonlijke soevereiniteit over de Kongo-Vrijstaat internationaal erkend. Dat bereikte Leopold door jarenlange voorbereiding en diplomatie. Nu weet iedereen hoe daar is verlopen:
De 23 jaar onder het bewind van Leopold II worden gekenmerkt door volkerenmoord, slavernij, ontvoeringen, martelingen, verkrachtingen, onthoofdingen en het afhakken van handen. Ter informatie: ‘Hoewel het een gebied was van meer dan 2 miljoen km2 dat zijn eigendom was, zette hij er nooit een voet.’ Hij voerde wel belangrijke goederen in vanuit Congo. Een van de bloeiendste industrie ën in Belgi ë wordt de fabricatie van chocolade! In Congo stonden de mooiste cacaobomen ter wereld en de bonen kwamen per boot naar de haven van Antwerpen, een van de belangrijkste havens in de wereld rond 1900. Vanuit Antwerpen kwamen ze dan Brussel binnen, en omgekeerd. Ik bedoel vanuit Belgi ë trokken op deze manier producten vanuit Belgi ë de wereld in. Vanuit Vollezele bijvoorbeeld het Brabantse trekpaard.
Ik weet niet of dit de reden is dat daar in Brussel, in het Tour & Taxis complex, op 10 februari 2017 het vierde Chocoladesalon ‘of de Chocoladebeurs’ doorging. Het is in elk geval een heel geschikte plaats, waar je vanaf het Brusselse Noordstation gemakkelijk naartoe kunt gaan. Ik nam bus 14 en stond na vier haltes, en in een vijftal minuten, voor Tour & taxis. Te voet is het iets meer dan 1km stappen.
De chocoladebeurs zelf heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Het is ‘de’ ontmoetingsplaats van zestigtal bedrijven uit de chocoladesector die hun vakkennis voorstellen, de nieuwe trends meegeven en hun producten laten proeven. Ze communiceren bovendien over hun imago en de verdere evolutie van hun gamma. Ik had gesprekken met mensen van Neuhaus, Leonidas, Godiva en Van Dender; maar vooral met de man uit Wieze die Chocolade Callebaut vertegenwoordigede had ik een lang interessant gesprek:
Barry Callebaut is ’s werelds grootste chocoladefabrikant. Het bedrijf werd opgericht via een fusie tussen de Belgische onderneming Callebaut en het Franse Cacao Barry. Het is nu gevestigd in Zürich, Zwitserland, en is actief in 30 landen. Het werd opgericht in zijn huidige vorm door Klaus Johann Jacobs. In Wieze wordt volgens een bepaald recept, dat de eigendom geheim is, van de iedere chocolatier voor zich, chocolade gemaakt. Neuhaus bijvoorbeeld vertelde me heel spontaan dat hun chocolade daar wordt gefabriceerd, maar de verdere assemblage bij de pralinemaker ligt.
Karel De Pelsemaeker
PS: – Toen er nog geen Europese Unie was in Europa had elk land zijn eigen invoerrechten en bijbehorende regels. Dit werd na Wereldoorlog II gezien als een mogelijke bron van nieuwe conflicten tussen landen. Om nieuwe oorlogen te voorkomen werd besloten dat de economie ën van de Europese landen nauwer met elkaar verbonden moesten raken door de kolen- en staalindustrie samen te laten werken en door meer handel met elkaar te drijven. Hiervoor was het nodig dat de onderlinge invoerrechten werden afgeschaft. De zes landen die de Europese Unie hebben opgericht: Belgi ë, Duitsland, Frankrijk, Itali ë, Luxemburg en Nederland, besloten toen een douane-unie te gaan vormen. Dit hield in dat er tussen de lidstaten onderling geen invoerrechten meer zouden worden geheven en dat de heffingen tegenover andere landen in alle lidstaten even hoog zouden worden. Dat laatste was nodig om te voorkomen dat importeurs goederen zouden invoeren in een land met de laagste invoerrechten om ze vervolgens naar een land met hoge invoerrechten te brengen. Zo werden de invoerrechten in Hamburg, Rotterdam en Genua overal even hoog. Het vormen van een douane-unie is vaak de eerste stap op weg naar verdere samenwerking tussen landen. Zo is er in Noord Amerika een douane-unie tussen Canada, de U.S.A. en Mexico, genaamd NAFTA (North American Free Trade Association). Er is bij voorbeeld ook een (gedeeltelijke) douane-unie tussen de Europese Unie en Turkije. –