Nieuw striptalent in de Vlaamse Ardennen

Vorige vrijdag 22 november 2018 stelde Kristof Berte zijn nieuwste strip voor “Lise op Monstereiland”, het levende land. Deel 2!

 

Wie denk aan strips, denk steeds weer aan Suske en Wiske, Jommeke, Nero, Kiekeboe en FC De Kampioenen. Daarbuiten bestaat er zo goed als niets. Althans dat is de indruk wat je zou kunnen hebben als je die wereld niet van dichtbij volgt.
Grote oplages aan nieuwe strips kom je amper nog tegen. Soms hoor je wel al eens van een groot opkomend talent waar je enige tijd later amper nog de naam van kan onthouden.

En ja hoor, momenteel maakt Brecht Evens wel het schoon weer van de Vlaamse strip. Zijn kleurrijke figuurtjes zijn geliefd en worden ook buiten de grenzen gekoesterd.
Maar daarnaast kunnen we ons amper namen voor de geest halen.
Betekent dit nu dat die wereld stilligt en amper nog in leven is? Neen hoor, er zijn wel degelijk jonge talenten aanwezig en werkzaam in de Vlaamse stripwereld.
En Kristof Berte is er één van.
Bescheiden, maar ook zeker van zijn stuk. Je moet bij hem geen grote woorden verwachten. Gelukkig dat hij aan het tekenen is toegekomen, dat zijn werk hem de tijd geeft en dat zijn vrouwtje Elke zich wil opofferen om hem s’avonds te laten werken aan zijn figuurtjes. Tekenwerk, geen scenario, want dit heeft hij ondertussen uitgegeven aan Bart Cassauwers, beter gekend als Barcas.

Berte en Barcas, het zou een duo kunnen zijn uit een stripreeks.

Maar hoe ben je er toe gekomen om een strip te maken, vroeg ik aan Kristof? Waarom uren tekenen en schrijven om financieel aan het eind van de rit weinig tot niets over te houden. Maar dat is gerekend buiten de liefde die hij voelt voor het ambacht tekenen. De liefde daarvoor en het plezier wegen niet op tegen de inspanningen die het hem kosten om een strip te starten en te be ëindigen, en hem te laten uitgeven. Want dat is soms het moeilijkste aan een strip. Het starten is leuk, maar de weg naar het einde kost veel moeite en inspanningen. Zo leerde ik gedurende het interview de wereld kennen van scenarioschrijvers, inkleurders, uitgevers en andere vreemde vogels.

Voor Lise op Monstereiland deel 1 deed Kristof dit zo goed als allemaal zelf. De eerste oplage bedroeg 1.000 exemplaren die vlot over de toog gingen en hem wel enig succes en bekendheid gaven. Een tweede druk is er ondertussen ook maar door een tegenslag met de eerste uitgever liep de tweede oplage toch enige vertraging op. Niet getreurd, de verkoop loopt.
Deel twee van Lise op Monstereiland werd enigszins anders aangepakt. Zo kwam er een scenarioschrijver bij die Kristof wel lichtjes dwong om meticuleus prentje per prentje te tekenen zoals Barcas het had voorgeschreven in het scenario. Moeilijke oefening voor de lichtjes eigenzinnige Kristof. Toch is het resultaat mooi en evenwichtig. Een mooi verhaal voor kinderen, maar ook volwassenen zullen er zich niet mee vervelen. Het past perfect in de Vlaamse familiestriptraditie.

Op mijn vraag waar en bij wie hij de strip wil zien terechtkomen, gaan we naar de basis van het stripgebeuren in Vlaanderen. De Suskes en Wiskes, Jommeke etc waren goedkope uitgaves die overals konden worden gelezen zonder echt veel te moeten opletten of die goed werden behandeld. Men sprak onder andere van de waspoederstrip, strips die je bij een ton waspoeder meekreeg! Leuk! Op die basis wil hij ook zijn strips behandeld zien als een produkt die moet gelezen worden. Hij wou ook, vertrouwt hij mij toe, een strip maken om te kunnen voorlezen aan zijn kinderen om hen op die manier vertrouwd te maken met strip en literatuur.

De prijs van de strip is 8,95 € voor 47 bladzijden plezier en verhaal, waarvan 1 € wordt gestort aan een organisatie voor rolstoelbasketbal. Nobel en dank aan Kristof.

Waar te verkrijgen? In de plaatselijke krantenwinkel probeert Kristof Berte, waar hij tussen de andere strips mag liggen.