Geraardsbergen. Het actiecomit é ‘Den Dok Blijf’ beklaagt er zich over dat het bestuur de kans gemist heeft om de burger actief bij de invulling van het meerjarenplan te betrekken. ‘Het bestuur bedient zich copieus van holle woorden, slechte communicatie en inhoudsloze termen.’ Waarom laat het stadsbestuur de kans liggen om van Den Bleek ‘een socio-cultureel en sportief project te maken, een voorbeeld voor de Denderstreek’?
Het actiecomit é ‘Den Dok Blijf’ beklaagt er zich over dat het Meerjarenplan 2020-2025 tot stand kwam zonder inbreng van de Geraardsbergse bevolking. ‘In Geraardsbergen wordt de ganse participatie gebruikt als een soort goed-nieuws-show maar het is opvallend dat geen enkel concreet project werd aangeduid. Na een jaar van beloftes is bv het vragenhalfuurtje waarin de burger wordt betrokken, voor iedere gemeenteraadszitting, nog steeds niet ingevoerd en het ziet er niet naar uit dat dit er in de nabije toekomst komt.’
Holle woorden en slechte communicatie
Het actiecomit é verwijt het bestuur zich vooral te bedienen van ‘holle woorden’ en ‘slechte communicatie’, waardoor de burger met zijn inhoudelijke honger blijft zitten. ‘Het Meerjarenplan puilt uit van algemene oppervlakkige woorden en termen die iedereen kan claimen. In werkelijkheid is het een inhoudsloos geblaas.’
Het actiecomit é ‘Den Dok Blijf’ vindt het jammer dat het bestuur de kans niet heeft gegrepen om van de site Den Bleek een schitterend maatschappelijk project te maken, met behoud van het zwembad. ‘Het bestuur grijpt de kans niet om van Den Bleek ‘een sociocultureel en sportief project te maken, een voorbeeld voor de Denderstreek.’
‘Het Actiecomit é roept op om in 2020 te stoppen met de achterkamertjespolitiek en de belangenvermenging, inclusief deze welke bestaat in bepaalde geledingen van de Geraardsbergse ambtenarij.’
Burgernabij, transparant?
‘De conclusie die het bestuur zelf op het einde van de Meerjarenplan heeft gemaakt is grotesk. Moet het zelfverklaarde streefdoel (burgernabij, democratisch, transparant en doelmatig) niet steeds voor ogen worden gehouden, vroeger, nu en in de toekomst, en altijd democratisch zijn?’
Julien Borremans