Anny Bert: Jeff Hoeyberghs

Pepe stond elke dag trouw op post aan het hek van de nonnetjesschool direct naast de kerk. Hij was heel laat pepe geworden want zijn enige dochter was pas aan een lief geraakt toen ze de eerste keer deelnam aan een vinkenzetting en nog won ook. Een veel oudere man zag nog wat in haar suskewieten, ze trouwden en kregen veel later na ettelijke pogingen een zoon. De man had te lang de afstand tussen vinkenier en vink, dat is 2.40 m, ook in bed gerespecteerd. Of was hij té lang aan het turven geweest, dat is bij vinkenzetting met een krijtje streepjes trekken op een zwarte stok ? Het jongetje voelde zich niet zo comfortabel daar in die moederschoot en trok alle aandacht naar zich toe door een vroeggeboorte. Het belandde in de couveuse, groeide daar als boerenkool, mocht vlug naar huis en de moeder én de moedermelk deden verder uitstekend hun werk. (lees verder onder de foto)

De band met de moeder was stevig en onbreekbaar, wat zou je willen : het kind scheurde de dubbele verpakking van het melkproduct aan flarden om bij die tepel vol moederlijk krachtvoer te geraken. Daarbij mocht bij van dag één het brede ouderlijk bed delen met zijn moeder. De wieg was net iets te klein ontworpen om vader daarin een nachtelijk onderkomen te bezorgen. De man sliep op het rommelkamertje tussen de dozen met kerstversiering en het valies dat slechts één keer al een uitje maakte : naar de kraamkliniek.

Moeder had haar job als naaister in een lingerieatelier direct na de geboorte opgegeven maar werkte nu thuis. Haar bazin bracht wekelijks heel grote dozen met enorme bundels geknipte bh’s, gaines en corsetten waartussen het kind zich als peuter en als kleuter kostelijk kon verbergen, tussen twee slemppartijen aan moedermelk in. Met dat thuiswerk kon ze hem voor en na school en aanvankelijk ook zelfs tijdens de speeltijd even “aanleggen”.

Op zijn communiefeest zonderden moeder en kind zich zelfs even af in de toiletten van de feestzaal, net na de consommé van bosduif met champignons en voor de gevulde kwarteltjes met amandelkroketjes. Had zijn moeder hem onthuld dat hij er was gekomen door het vinkenzetten ? Dat kan want de jongen had een ongewone drang naar al wat met vogels had te maken.

Toen de klasgenootjes met hem begonnen te spotten en hem een moederskindje noemden, de meest geavanceerden van de klas vonden “potje” een geschikter woord, directer, raker, was het aan pepe om van en naar school over hem te waken.

Moeder had het moeilijk met het loslaten en reageerde zich af op haar naaimachine. De bh’s en de gaines stoven in het rond en werden nooit eerder aan dat ijlse tempo in het atelier terugbezorgd.

Het jongetje werd jongen werd puber werd man maar verkoos nog steeds het delen van het bed met zijn moeder. Was het een ontdekkingstocht naar wat vrouw onderscheidde van man, zijn Personal Discovery Channel ?

Hij studeerde geneeskunde. Hij werd een echte of vermeende autoriteit in plastische chirurgie. Men keek op naar hem, hij keek neer op de vrouw.

Aan de poort van het wijkschooltje De Toverfluit staat opa, als elke woensdagmiddag, om er de tweeling René en Renee op te wachten. Maar alle fluitistjes zijn al weg en juf Lieselot doet het hek al op slot. Waar de tweeling is ? Die is al naar huis met de mama want voortaan kan ze elke dag de kindjes zelf afhalen. Ze blijft thuis. Voorgoed. Dankjewel juf Lieselot !

Opa is van zijn melk, erger nog, zijn melk kookt over. Thuis zwaait hij de keukendeur open en smakt ze weer dicht. Trek je jas aan, zet die ballen in tomatensaus van ’t vuur en ga mee. Nu wordt die van ons echt zot !

Onderweg zeggen ze geen woord. Hij hijgt, ocharme die bloeddruk. Zij puft, ocharme die hyperventilatie.

Moet ze daarom 5 jaar studeren om er nu al mee te kappen ? Moet haar Jeff, want zo noemen ze hun schoonzoon sinds hij die andere Jeff na een lezing aan UGent ontmoette en onvoorwaardelijk steunt, dan toch zijn ideeën hebben doorgeduwd ?

Opa kauwt in stilte op uitlatingen als : vrouwen zijn hysterische, luie, domme, zwakke en zelfs vuile wezens die geld en bescherming zoeken bij mannen tegen seks.

Oma knabbelt op woorden als : vrouwen dienen om mannen te bevredigen en om huishoudelijk werk te verrichten.

Ze bellen niet aan, ze lopen rond de woning, staan bij de achterdeur waarop een wit plaatje hangt met donkerblauw rijmpje.

Ze lezen het, halen eens diep adem en maken rechtsomkeert. Ze weten genoeg.

                          Daar alleen kan liefde wonen

                         Daar alleen is ’t leven goed

                         Waar de vrouw, stil en opgedrongen

                         Alles volgens Hoeyberghs doet