Het Aelmoesenijebos (Aelmoeseneiebos) is een waardevol natuurgebied op het grondgebied van Landskouter (deelgemeente van Oosterzele) en Gontrode (Melle). Het bos is 28,5 hectare groot en in het bezit van de Universiteit Gent. Het wordt beheerd door het Universitair Labo voor Bos en Natuur. Op de Ferrarikaart van 1775 wordt het oude bosgebied Aelmoesenije al vermeld. Het bos was eeuwenlang eigendom van de Sint – Baafsabdij van Gent. Tijdens de Franse periode (1794 – 1815) werd het bos overgedragen aan de ‘Openbare Armenzorg’ van de stad Gent. In 1967 – 1968 werd het bos eigendom van de staat, de Universiteit van Gent gebruikt het als proef-bos.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het Aelmoesenijebos grotendeels gekapt en gelukkig vanaf 1920 opnieuw aangeplant. In het bos tref je zomereiken en beuken aan, maar ook es en esdoorn in de beekvalleien. Het Aelmoesenijebos is bekend om zijn voorjaarsflora. In het bos gedijen de bosanemoon, sleutelbloem, gele dovennetel, kleine maagdenpalm,…Aansluitend op het westelijk deel van het Aelmoesenijebos liggen in de vallei van de Gondebeek 10 hectare percelen van Natuurpunt Oosterzele. Met het landschapsproject Rodeland wil men door bebossing in de valleien van de Gondebeek, Kerkesbeek en de Driesbeek het Aelmoesenijebos verbinden met de Makegemse bossen. In 2021 werden aan de Gondebeekvallei vijf amfibieëntunnels aangelegd. Na onderzoeken en inventarisaties werden in het Aelmoesenijebos 1329 verschillende soorten gevonden, als daar zijn 64 boom- en struiksoorten, bijna 600 ongewervelde. Het Aelmoesenijebos is Europees beschermd. Enig minpuntje, de spoorlijn Gent – Geraardbergen snijdt het bos in twee. Ronduit schitterend bos om in te wandelen, het bos is vrij toegankelijk op de wandelpaden.
Het driehoekig graslandje naast de parking wordt bij exploitatie gebruikt om de gevelde stammen te stapelen. Het wordt extensief beheerd met het oog op grotere soortenrijkdom. Het wandelpad kruist een langgerekt proefvlak. De wetenschappelijke zone is een ‘openluchtlabo’ en omheind in 1993 om de proefopstellingen niet te verstoren. Het stukje bos langs de beek is heel rijk aan plantensoorten, typische oud-bossoorten. Rechts van het pad ligt de hoeve van Ginderomme (Hof van Roden). De bosweg die vertrekt aan de weide en langs de kaalkap doorloopt tot aan de Aalmoesenijestraat is een deel van een buurtweg die opgetekend werd in de buurtwegenatlas van 1843 – 1845. Aan de rustbank vertrekt een tweede dreef richting Aalmoesenijestraat. De twee dreven waren al in het primitief kadaster van 1834 een apart kadastraal perceel. Ook toen werd het perceel gebruikt als dreef. De eiken langs de dreef werden in 1921 – 1922 geplant bij het herstel van het bos na de kaalkap tijdens WO I. Achter het naaldbestand staan twee dikke beuken. Ze zijn gespaard tijdens WO I. Het zijn vermoedelijk de oudste bomen in de Aalmoesenijstraat. Leer de rijkdom van Oosterzele kennen, ga eens wandelen in het Aelmoesenijebos. (mvdv, foto’s ddl)