Op de voorbije Brakelse gemeenteraad opperde raadslid Jan Haegeman het voorstel om een ‘herinneringsmuur’ in te richten: een plek waar men geliefden kan blijven herdenken, ook nadat het graf werd geruimd.
De Brakelse kerkhoven zijn een regelmatig terugkerend thema op de gemeenteraad. Het onderhoud, de erfgoedwaarden, de groenaanleg en vooral ook de periode van grafrust komen geregeld ter sprake.
Jan Haegeman (Broakel 2.0): “Kerkhoven vormen een zeer emotioneel en gevoelig thema en dan zeker wanneer de periode van grafrust ter sprake komt. In Brakel doen we met een rustperiode van 20 jaar al een flinke inspanning tegenover de ons omringende gemeenten, waar veelal de wettelijke termijn van 10 jaar in acht genomen wordt voor om overgaat tot het ruimen van het graf. Maar ook na 20 jaar blijft het dikwijls een emotionele zaak wanneer een graf moet verdwijnen. Het komt vandaag ook niet zelden voor dat een partner bijvoorbeeld een geliefde langer dan 20 jaar overleeft. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een alternatief om de herinnering levend te houden.”
Een ‘herinneringswand’ kan een betaalbare tussenoplossing vormen voor de graven die moeten verdwijnen.
Jan Haegeman: “Net omdat het zo’n emotioneel gegeven is, blijft ingrijpen op een kerkhof altijd heel gevoelig. We moeten daar veel begrip blijven voor opbrengen, maar we moeten ook durven keuzes maken. Het belangrijkste blijft finaal toch dat het een plek waar je naartoe kan gaan om even stil te staan bij de overleden persoon. Ik begrijp dat je graven niet ten eeuwigen dage kunt blijven bewaren, je moet daar ergens een streek kunnen trekken, hoe pijnlijk ook. Maar door – wanneer een graf moet geruimd worden – de naam van die persoon, samen met de geboortedatum en sterfdatum, aan te brengen op een ‘herinneringsmuur’ op het kerkhof, blijft er voor de nabestaanden ook na twintig, dertig, veertig jaar een plek om naartoe te komen.”
Voor Jan Haegeman gaat het daarbij om veel meer dan enkel de herinnering aan de individuele overledenen, het gaat om de collectieve herinnering van de gemeenschap.
Jan Haegeman: “Ik span me al lang in voor het funerair erfgoed. Een kerkhof is een plaats met veel verdriet, maar het is ook bij uitstek waar uiteindelijk het verhaal van elke Brakelaar een eindpunt kent. En al die verhalen samen, vormen uiteindelijk ook het verhaal van onze gemeente, van onze dorpen, van onze gemeenschap. Eerder al spande ik me in voor het behoud van de opvallende erfgoedgraven die inmiddels voorzien werden van een QR-code, waardoor je er extra info kan over opvragen. Een herinneringsmuur bouwt verder op dat idee: nog voor talloze decennia vormt die een getuigenis van het leven van de vele Brakelaars die ooit onze dorpen bevolkten.”
Het schepencollege gaf bij monde van bevoegd schepen Sabine Hoeckman te kennen oren te hebben naar het voorstel, en beloofde het mee te nemen in de opmaak van het meerjarenplan.
