E-column uit Goeferdinge: Ivanhoe is nu voorgoed dood

jean-claude Drouot huis deux Acren

29/05/2017, Goeferdinge – De fans van onze columnist uit Goeferdinge hebben er even moeten op wachten, op zoek naar passend beeldmateriaal. Vandaag  neemt onze verteller je mee op reis met Ivanhoe, koning Richard Leuwenhart en eindigt aan de toog met acteur  Jean-Claude Drouot.  

E-column uit Goeferdinge:

Roger Moore, een Britse filmacteur, waar we in onze jeugd zo naar opkeken is heengegaan. Roger George Moore stierf op dinsdag 23 mei, in het Zwitserse Crans-Montana op de hoge leeftijd van 89 jaar. De acteur, die vier keer trouwde, laat drie kinderen “Geoffrey, Christian en Deborah” achter.

Over Ivanhoe, een Britse serie uit 1958 waarin Roger Moore de hoofdrol speelde, schreef de pers, in 1961, dat er getwijfeld werd of er nog wel belangstelling was voor ridders: ‘Wilden kinderen niet veel liever ruimtevaarders zien?’ was toen zeer de vraag. Het bleek niet het geval, want Ivanhoe ( wij spraken van Inva’ no ë ) zou uitgroeien tot één van de populairste series van het tv-decennium 60-tiger jaren.

Het middeleeuwse verhaal, gebaseerd op een creatie van de Schotse schrijver, sir Walter Scott, die het boek over de nobele ridder al in 1819 publiceerde, was al enkele malen verfilmd en gaat over Sir Wilfred of ‘Ivanhoe’, een ridder die zich verzet tegen de Normandische prins John. Als plaatsvervanger van koning Richard Leeuwenhart onderdrukte hij het Saksische volk, onder andere geholpen door sir Maurice. Ivanhoe, kon op zijn beurt rekenen op zijn trouwe helpers, de smid Gurth en diens aangenomen zoon, de 12-jarige Bart. Hij is iedere aflevering als eerste te zien wanneer hij Ivanhoe’s naam scandeert door de bossen van Engeland. Door een ontstane marketing er omtrent, deden speelgoedwinkels tussen 1960 en ’65 goede zaken met de verkoop van plastic zwaarden en schilden en helmen met een zwarte pluim. Voor Roger Moore zou de rol van Ivanhoe zijn doorbraak betekenen.

Ons brengt heel deze historie terug bij de zwart-wit-televisie van toen. Naar Series zoals ‘De Vluchteling, Bonanza en De lange hete Zomer’. Ook naar de Franse zender Rijsel en de uitzending ‘Têtes de bois et tendres ann ées’. Aan Françoise Hardy, Claude François en Dalida en Gigliola Cinquetti. Ook aan de RTB, de zender van onze zuiderburen. Want daar was er ook iedere week een verhaal over de ridder ‘Thierry la Fronde’ te zien. Thierry de Janville ofte ‘Thierry la Fronde’ werd zelfs vertolkt door iemand die ik kende: de acteur die Thierry speelde was Jean-Claude Drouot iemand uit de Rue de la Station in Deux-Acren. Google een op: https://fr.wikipedia.org/wiki/Jean-Claude_Drouot

Onze Ivanhoe, alias Roger Moore, die in Engeland de naam Sir Roger George Moore kreeg, ging na dat hij bekend werd door ook rollen vertolken van ‘The Saint’ en ‘Simon Templar’.

Hij vertolkte ook zeven James Bond-films, als agent 007, en heeft een indrukwekkend filmgrafie nagelaten.

Ook onze Jean-Claude Drouot, uit Deux-Acren heeft een mooie carrière in de film- en theaterwereld opgebouwd. De man is ook directeur geweest van het ‘Th éâtre national de Belgique à Bruxelles’ en van ‘Le Centre dramatique national de Reims, la Com édie de Reims.’ Hij verblijft nu nog dikwijls in zijn mooie huis in de Stationsstraat in Deux-Acren.

Het was in vooraan in juli van 1965, dat wij op een maandagavond naar Deux-Acren trokken naar de ‘ Rue de la Station’ om in het ‘Caf é en Zaal PLP’ een pintje te gaan drinken. We, dat waren mijn maten Jean-Paul, Freddy en ik. We hadden er afgesproken met Ronny en Jean-Marie, die twee laatsten woonden in de Rue de la Station.
Op de maandag van ‘laducasse du Rue de la Station’, of op de maandag van ‘Kermis Stationsstraat’, was daar steeds veel ambiance! Op die bepaalde maandagavond werd er op een zeker moment een stoet gevormd. – In deze ‘cortège’ loopt er elk jaar een groep mee die de naam draagt van ‘les Nègres de Deux-Acren’. Deze groep die ook een toneelgroep is, defileren daar nu nog mee bij straatkermissen.– Maar in 1965 waren enige gasten van de groep op reis en er werd ons voorgesteld dat wij ons zouden verkleden in ‘bosmannetjes’.

Een half uur later stonden we al helemaal zwart geschminkt met een strooien rokje aan en met een lans in ons hand paraat om mee te stappen in de stoet.

We zijn dan stoetsgewijs Jean-Claude Drouot, (de grote filmster Thierry la Fronde), aan zijn woning gaan afhalen en hebben in stoet enige straten van Deux-Acren doorlopen.
Na afloop wisten we dat we eigenlijk deelgenomen hadden aan de huldiging van Jean-Claude Drouot in zijn dorp Deux-Acren. Een huldiging van ‘Thierry la Fronde’ die doorging in Deux-Acren tijdens de eerste week van juli 1965 en waarbij wij naast ‘enige echte Thierry la Fronde’ liepen.

Een epos aan Ivanhoe: heldhaftig gingen we te paard met Ivanhoe! Waar hij ook ging of stond, we waren altijd aan zijn zij. Onze boekentas was ons schild, onze rechterarm ons zwaard en onze bivakmuts (ons cagoule) droegen we als een mali ënkolder: ‘Ten aanval mannen!’ En als we al eens sneuvelden stonden we enige minuten later toch weer paraat.

Karel De Pelsemaeker.