Blij weerzien met klasgenoten van 6 de leerjaar 1965

De reünie van klasgenoten van het 6 de leerjaar 1965 is een mooi succes geworden. De gerenommeerde feestzaal De Zilverreiger in Oosterzele was the place to be. Hartverwarmend, zo kan men in één woord de samenkomst van klasgenoten, geboren in 1953, omschrijven. Met één conclusie, het initiatief van Marleen Verstraeten sloeg aan. (Reporter 17, foto’s Danny De Lobelle).

De reünie werd een ideale gelegenheid om je klasgenoten van destijds nog eens terug te zien. Sociaal contact bevordert warme vriendschap. Een receptie, een hoogstaand culinair eetfestijn en een gezellige sfeer bleken heel creatief te werken. Een leuk tafereel om de nu 65 – jarigen samen te zien feesten. Een bijeenkomst om niet snel te vergeten. Velen zullen zich het feest in De Zilverreiger nog lang heugen. Feestredenaar Eddy Lievens: ‘Marleen kwam met het idee om een reünie te organiseren. Ik vond het ook een prima idee en de zoektocht kon beginnen. Marleen nam de meisjesschool voor haar rekening, ik de jongensschool. We baseerden ons op een lijst van leerlingen van het zesde leerjaar 1965, en zie ons nu samenzitten, 65 jaar, allemaal iets grijzer, ouder en hopelijk iets wijzer’, speechte Eddy. ‘Tijdens onze zoektocht moesten we jammer genoeg vaststellen dat er al een aantal klasgenoten overleden zijn, we denken aan Martine De Spiegeleer, Rita Lateur, Paul Braeckman, Christian Boeckaert, Marcel Kesteloot, Lionel Magerman, Adrien Van Der Gucht, Andr é Van Hecke en Luc Van De Sijpe. Op enkele sfeerbeelden zie je meester Julien De Meyer, meester De Paepe, en zuster Hilde die destijds stevig de touwtjes in handen hadden. Marleen en ik wensen jullie een aangename en sfeervolle dag’, besloot Eddy.
Voor herhaling vatbaar
Het succes van de reünie én de hartelijkheid die gepaard gingen met dit lovenswaardig initiatief tonen aan dat men de contacten tussen de nog kwieke 65 — jarigen levendig wil houden. Het bleek een ideale gelegenheid om de tijd van weleer samen te gedenken, vriendschappen te verstevigen, anekdotes te vertellen, urenlang ‘weet-je-nog-jes’ op te halen.   Met veel verfijning werden de deelnemers aan de reünie verwend met veel tafelplezier. Te oordelen naar de positieve reacties mag de volgende reünie er vlug komen. Natuurlijk heeft zo’n hartverwarmende bijeenkomst alles mee om tot een voor ‘herhaling vatbaar evenement’ uitgeroepen te worden.         Reporter 17