Met de Warmste Week in zicht nomineert de organisatie Cunina de Warmste Peetouder. Het verhaal van de Oost-Vlaamse Marc en Erna springt er om verschillende redenen bovenuit. Misschien wonen de meest ge ëngageerde peetouders van Cunina wel in Zottegem.
“Het is eigenlijk heel grappig begonnen. We wilden al langer een goed doel steunen en liefst een dat iets te maken had met Nepal. Bovendien stopte onze dochter met haar verdere studies,” vertellen Marc en Erna uit Zottegem. “Mijn vrouw las toen een reportage van Sabine De Vos over Sophie Vangheel en haar organisatie Cunina. De twee waren net terug van een reis naar Nepal en Sabine vertelde over de peterschappen om de kansarme kinderen naar school te sturen. Het persoonlijke peterschap en de band met Nepal was exact wat we zochten. Intussen zijn we al meer dan 12 jaar Cuninapeetouder.”
Twaalf jaar steun
“Op dit moment steunen we nog twee petekinderen in Nepal, Kesav en Lehmi. Kesav is nu twintig en studeert ICT in Kathmandu. Lehmi zit in het zesde middelbaar en wil graag iets met Management studeren. Normaal lopen de peterschappen af na de middelbare school, maar ze hebben het nu al zo ver geschopt en we kregen de toestemming van Cunina om hun hogere studies te betalen. Twaalf jaar lijkt lang, maar geloof ons, dat vliegt vooruit. En we hebben er nog geen duizendste van een seconde spijt van gehad.”
“In Nepal kiezen de kinderen wat ze eten: rijst, rijst of rijst”
“Weet je dat je leven voor een stuk verandert wanneer je je petekind ontmoet? In Belgi ë maken we ruzie om futiliteiten of over wat de pot schaft. In Nepal is dat simpel: de kinderen beslissen en ze kunnen kiezen uit rijst, rijst of rijst. Daar is alles zo anders, en dan vraag je je af waar we in Belgi ë eigenlijk nog mee bezig zijn.”
Koude douche
“Ook de dankbaarheid van de ouders blijft ons bij. De mensen huilen tranen met tuiten als ze ons zien. Dat kan je in Belgi ë niet uitleggen want dan verklaren ze je zot. Zo ontmoetten we het petekind van mijn schoonzus, en dat was even schrikken. Haar ouders zaten allebei in een gammele rolstoel en konden niet werken. Het meisje moest elke dag voor en na school water gaan halen voor het huishouden en ze waren afhankelijk van hun oom die bij hen inwoonde. Dan weet je dat je als peetouder een verschil maakt in de wereld van dat gezin.”
“Ik steun de projecten van Cunina op verschillende manieren. Ik ga bijvoorbeeld op evenementen en in scholen spreken voor hen, ik zetel in twee Gemeenteraden voor Ontwikkelingssamenwerking om geld bijeen te krijgen voor Cunina, ik help hen bij evenementen enzovoort. Cunina is een deel van mijn leefwereld geworden. En dat allemaal door de reportage van Sabine en Sophie.” (lacht)
Voor € 30 per maand kan een kansarm kind uit het Zuiden naar school gaan. Lees meer op www.cunina.org