Ik lees en hoor de laatste weken vaak dat ‘coronapati ënten door ‘het oog van de naald gekropen zijn’. Ik ben blij voor hen. Iedereen is al eens door het oog van de naald gekropen en is ervaringsdeskundige, mijzelf inbegrepen. Je krijgt slechts één anekdote van mij cadeau, zo niet schrijf ik een boek.
Als ik zeg: ik liep school tot mijn zeventiende, dan lieg ik. Ik fietste namelijk naar school. In juni 1978 kapte ik mijn boekentas leeg. Verrassing. Er zaten g één boeken in, wel vloertegels . Qua soortelijk gewicht van dezelfde orde. Het voordeel van vloertegels is dat ze niet op je hersenen slaan, tenzij je ermee slaat. Kwaad op mijzelf omdat ik een jaar lang steenpuin had meegesleurd en daar een slechte rug aan overhield. Op een onbewaakt moment waren de tegels erin geraakt. Maar ik werp niemand een steen: ik had mijn boekentas v éél eerder moeten openmaken.
Rare vrienden van mij zeiden: ‘School’s out… nu gaan we eens ferm zuipen!’ Ik probeerde de boot af te houden, gematigd als ik ben, door te zeggen: ‘zouden we om te beginnen niet rustig iets gaan drinken?’ Waarna ik tot Grote Leider gebombardeerd werd.
Als laatstejaars scholier kaapte ik de eerste prijzen weg in de vakken geschiedenis, aardrijkskunde, Nederlands, Frans, Engels. Voor alle andere vakken – en dat waren er h éél veel – was ik vierkant en faliekant gebuisd, wegens niet geïnteresseerd in. Het contrast kon niet groter zijn. De alles of niets show. Technisch gezien was het onmogelijk om mij te delibereren. (wat een schitterend woord, delibereren, ik ruik de vrijheid)
Ik schiep een precedent. Omdat het nogal knullig was om mij enerzijds te overladen met een groot pakket prijsboeken, en mij anderzijds het laatste jaar te laten overdoen, kroop ik door het oog van de naald. Bij Koninklijk Besluit , gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 30 juni 1978, werd een uitzonderingsmaatregel voorzien voor gevallen zoals ik.
Ik ben zo vaak door het oog van de naald gekropen, dat een kameel – weliswaar met slappe bulten van het lachen – er doorheen kan.
Ik verneem zopas dat prins Laurent moslim wou worden. Hiermee is het hek helemaal van de Ramadam. Sorry, het komt door die kameel. Een gezonde geest in een gezond lichaam, dat wens ik U toe.
Dat van het Belgisch Staatsblad is fantasie. Al het andere is waargebeurd.