Ik heb een spitant stukje klaar. Een mailtje van mijn nicht Belinda uit Canada deed mij het roer omgooien. Ik krijg dagelijks bergen mails van Belinda. Ik kan ze onmogelijk allemaal absorberen, maar zo nu en dan springt er iets uit dat onmiddellijk mijn aandacht trekt. Wat volgt is smeuïge meligheid met een vetrandje.
Ik vroeg mij hardop af waarom ik -totaal onverwacht en zonder intentie daartoe- in mijn pen gekropen was, inmiddels 55 dagen geleden. Ik beschuldigde C. Als socio-culturele veelvraat blijf ik op mijn honger zitten en vertoon daarom compensatiegedrag. Dacht ik.
Neen, zegt mijn madam. Je bent er aan begonnen omdat je tijd in overvloed hebt. Nul nevenactiviteiten of festiviteiten, geen verplichtingen, geen verenigingsleven of vergaderingen. Geen toog die uitnodigt. Je agenda oogt kaler dan een naaktkat. Anderen kopen zich online suf en retourneren gratis nadat ze even aan de koopwaar gesnuffeld hebben, om dezelfde reden dat jij schrijft: tijd zat.
Kijk, al 36 jaar slaagt zij er in om mij te verbazen met haar scherp inzicht. Kort na onze eerste kennismaking liet ik ze een vast contract ondertekenen om mijn gouvernante te worden. Vandaag gaf ik haar vrijaf. Wegens moederdag bis oftewel tweede moederdag.
U mag mij uitgebreid feliciteren voor mijn (hopelijk) komende verjaardagen, de kans is miniem dat ik u op egale wijze zal tutoyeren. Het komt door de combinatie van gepatenteerde luiheid en lompe nonchalance. In de wetenschap dat feestdagen uitgevonden zijn ter bevordering van handel en nering. Zo ook is moederdag van gisteren in anonimiteit verteerd alhier. (Hoezo, boeketje bloemen? Onzen hof staat er vol mee, met bloemen)
Belinda stuurde een stukje proza van de Britse auteur William Golding (1911-1993). Ik vertaal vrij:
Vrouwen moeten wel gek zijn om te doen alsof ze gelijkwaardig zijn aan mannen. Ze zijn veruit superieur, en dat zijn ze altijd al geweest. Wat je aan een vrouw ook geeft, ze maakt het grootser. Geef je haar sperma, ze ze geeft je een kind. Geef je ze een huis, ze maakt er een thuis van. Geef je ze kruidenierswaren, ze bereidt er een maaltijd mee. Geef je ze een lach, ze zal je haar hart geven. Ze vermenigvuldigt en vergroot alles wat je ze geeft. Dus … als je ze belazert met kak, krijg je een ton stront over je heen!
Zo zie je maar dat ik het ook proper kan! Bij deze een gelukkige tweede moederdag, en bij uitbreiding: ‘for al the women, the most wonderful creatures in the world, I salute you!’
Ja heren, neem daar maar eens een staal aan. Da’s wat anders dan een blommekee, biezjoes of badparels, nietwaar?
Het spitant stukje komt morgen. Gevolgd door nog een ander. En daarna nòg één. Mensen, wat een mooie weekvooruitzichten.
Ge-nie-ten!
LEES OOK:
https://www.nuus.be/2020/03/29/markske-in-tijden-van-crisis-hangjongeren/
https://www.nuus.be/2020/04/18/markske-in-tijden-van-crisis-eindelijk-radijsjes-zaaien/
https://www.nuus.be/2020/05/06/markske-in-tijden-van-crisis-een-pint-drinken-bij-meileken/
https://www.nuus.be/2020/05/09/markske-in-tijden-van-crisis-kinderen-en-kleinkinderen/