Het einde van het schooljaar betekent het afscheid van Wim Vanommeslaeghe (62), jarenlang directeur van de vrije basisschool Velzeke/Leeuwergem en vanaf volgend schooljaar met pensioen. Hij kan terugblikken op een onderwijscarrière van 39 jaar. Al die jaren met een groot hart voor de leerlingen. NUUS laat hem aan het woord.
Het pakkende eerbetoon vorige door collega’s en leerlingen tijdens zijn afscheidsfeest, waarbij zelfs zijn dochter werd overgevlogen uit Tanzania verraadt hoe geliefd Wim Vanommeslaeghe is geweest. Hij werd daarbij onder meer rond gevoerd langs de vier (op het eind drie) scholen onder zijn bewind: De Vlinder (Velzeke), De Linde (Velzeke), ’t Leeuwke (Leeuwergem) en het voormalige dorpsschooltje in Elene.
“Ik ben geboren in Zottegem, groeide er op en volgde er school, eerst in het College en daarna in het PTHTI. Als monitor bij de CM (nu Kazoo) begeleidde ik ruim 20 kampen. Daaruit groeide het idee om onderwijzer te worden. Ik volgde de opleiding in het Glorieux-instituut in Oostakker. Mijn eerste jaar werkte ik in de basisschool te Roborst, daarna ging ik in Velzeke aan de slag in de Vrije Basisschool op de Penitentenlaan. Ik gaf er les in de derde graad en later in het zesde leerjaar. Ik heb dit heel graag gedaan. Vooral de lessen geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkennis en muziek vond ik boeiend om te geven. Uit interesse volgde ik gedurende drie jaren de opleiding ‘Hogere opvoedkundige studies’. Ondertussen woonde ik in Velzeke, was ik getrouwd en vader van vijf kinderen. Wanneer ik de kans kreeg om er directeur te worden heb ik niet getwijfeld. Ik zag het als een kans om een meerwaarde te betekenen voor het lerarenkorps.”
“De eerste jaren waren zeker niet gemakkelijk, als directeur van vier vestigingsplaatsen in drie parochies valt er heel wat te organiseren en word je ook bij heel wat nevenactiviteiten betrokken. Later werden dat drie scholen, en dit bleef zo tot op de dag van vandaag. Soms kreeg ik het gevoel dat er te weinig tijd was voor het pedagogische aspect van de job, want als directeur ben je ook dikwijls buschauffeur, klusjesman, boodschapper, technieker, bemiddelaar,… Ik heb altijd geijverd voor meer ondersteuning , en die is er pas twee jaar geleden gekomen. Gelukkig heb ik altijd kunnen rekenen op heel wat ouders, vrijwilligers, vriendenkringen, mensen die onze scholen goedgezind waren en hielpen waar ze konden. Ook binnen het lerarenkorps heb ik enorm veel steun ervaren.” (lees verder onder de foto)
“Gedurende mijn loopbaan is het onderwijs op alle mogelijke vlakken enorm geëvolueerd. Elk jaar waren er vernieuwingen, soms positieve maar soms ook ondoordachte veranderingen. En dan moet je wel alle neuzen in dezelfde richting krijgen, wat niet altijd gemakkelijk is. Als directeur heb ik geprobeerd eerlijk te handelen, te luisteren, en in onderling overleg beslissingen te nemen. Op die manier groeide het wederzijdse respect. Het mooiste aan onze dorpsscholen vind ik de kleinschaligheid: iedereen kent iedereen, er heerst een hechte familiale sfeer. Dat heb ik terug bij mijn afscheidsviering mogen ervaren.”
“Wat ik zondag tijdens de afscheidsviering meemaakte had ik nooit durven dromen. Ik ben enorm trots op wat mijn personeel in het geheim heeft voorbereid. De lovende woorden, de spandoeken, het applaus onderweg, de straatversieringen,… het was hartverwarmend. En dan volgde het optreden van collega’s, oud-leerlingen en mijn kinderen in het bijzijn van vele sympathisanten, wat deze dag onvergetelijk maakte. Het meest emotionele moment was wel de onverwachte aanwezigheid van onze dochter Katlijn die in Tanzania woont. Ook dat had het personeel geregeld.”
“Het Leeuwke, De Linde en De Vlinder zullen voor altijd een speciale plaats in mijn hart hebben. Ik geef ze door aan mijn opvolgster, Mv. An Van Hove in de overtuiging dat zij die, samen met het korps verder op een positieve manier zal uitbouwen. Zelf krijg ik nu meer tijd voor de hobby’s die ik al jaren uitoefen: zingen in het Gregoriuskoor en bij Crescendo in Zottegem. Er staat ook een ganse bibliotheek boeken te wachtern om gelezen te worden. Daarnaast kijk ik uit om wat meer culturele uitstapjes te maken en met de familie leuke activiteiten te doen.”