Een moskee in Geraardsbergen? Eerlijke communicatie graag!

Er staat een olifant in de kamer, maar niemand durft erover te spreken. Deze boutade geldt wel een stuk voor de mogelijke komst van een moskee in Geraardsbergen. De aanvraag voor de oprichting van een moskee op de Ezelsberg in Geraardsbergen dateert al van een tijdje terug. Burgemeester Guido De Padt liet het idee afvoeren omdat het bestuur van de Oudenbergstad andere plannen met de site heeft. De Padt liet in de gemeenteraad een RUP goedkeuren waarin de mogelijkheid wordt gecre ëerd om op deze site een aantal woontorens van meer dan 30 meter hoog op te trekken. Dit voorstel is controversieel en stuit eveneens op verzet van de plaatselijke bevolking. Maar nog liever dat dan de komst van een moskee, moet lijstrekker Stephan Bourlau van het Alternatief hebben gedacht, en hij stemde in met het RUP Reepstraat, terwijl hij heel goed weet dat er vele scherpe hoeken en kanten aan dit dossier zijn.

De electorale kassa rinkelt
Bourlau startte een erg succesvolle petitie tegen de mogelijke komst van een moskee. Op Facebook viel er op zijn aankondiging — op zijn zachtst gezegd — stevige haatproza te lezen. Het aantal reacties was verpletterend. Je hoeft geen wetenschappelijk onderzoeker te zijn om te beseffen dat de komst van een moskee heel erg gevoelig ligt. De moskee komt er (voorlopig) niet. Bourlau haalde zijn slag schijnbaar thuis en pronkt nu met zijn ‘overwinning’, waar hij zijn persoonlijke populariteit en die van zijn nieuwe partij aan te danken heeft. Stephan Bourlau hoort de electorale kassa rinkelen. Maar zoals eerder gezegd, is het niet aan de ijver van de gewezen Vlaams Belang’er te danken, maar wel aan de ambitie van het stadsbestuur om op de Ezelsberg woontorens neer te poten.

Daarnaast laat Bourlau al te makkelijk geloven dat de moskee er niet zal komen. ‘Over mijn lijk!’ Hoor je het hem al zeggen? Dat is niet correct. Er zijn wel wat voorschriften — zoals die van de ruimtelijke ordening — die moeten worden nageleefd, maar de vrijheid van het belijden van een godsdienst is een grondwettelijk recht. Bovendien is de islam in dit land een erkende godsdienst. Wat gaat Stephan Bourlau doen om de moskee tegen te houden? Gaat hij de grondwet herzien???

Eerlijke communicatie?
De CD&V en de Open VLD zitten met het dossier verveeld. In Het Laatste Nieuws laten ze uitschijnen dat ze absoluut niet gelukkig zijn met het initiatief. Burgemeester De Padt blaast warm en koud. Enerzijds is hij niet enthousiast, maar anderzijds laat hij uitschijnen heel erg verdraagzaam te zijn en geen grote bezwaren te hebben tegen de komst van een islamitisch gebedshuis.
Fernand Van Trimpont is in zijn communicatie eerlijk: ‘“We denken dat het niet evident is om daar draagvlak voor te vinden bij de bevolking. Indien er een dergelijke aanvraag komt, moeten we die wel correct en neutraal behandelen binnen het wettelijk kader van de ruimtelijke ordening. Als dan zou blijken dat die aanvraag op één specifieke locatie toch moet vergund worden, zullen we de nodige begeleidende maatregelen en verplichtingen voorzien zodat dit gegeven geen storende factor is voor de buurt.’ Wedden dat na de verkiezingen de moskee op de agenda van de gemeenteraad zal verschijnen?

Laat het volk spreken!
Dat de moskee er vroeg of laat komt, ligt voor de hand. Het stadsbestuur had reeds lang een geschikte locatie kunnen voorstellen en eventuele begeleidende maatregelen nemen. Bourlau heeft inderdaad gelijk dat de komst van een islamitisch gebedshuis de vervreemding en de verfransing in de hand zal werken. Meer nog, de kans is re ëel dat er allerlei activiteiten zullen worden georganiseerd die er eigenlijk niet thuishoren. De kans dat de moskee en haar gelovigen een eiland binnen de omgeving zal vormen — waar de achterdocht en de vijandigheid hand over hand zullen toenemen — is zeker niet denkbeeldig. Segregatie staat in de sterren geschreven.

Waarom heeft het stadsbestuur niet eerlijk gecommuniceerd? Ze had de bevolking al lang kunnen betrekken in het dossier. Een overlegronde tussen de belanghebbenden en de mensen uit de buurt, waar de moskee mogelijks zou komen, had de lont al stevig uit het buskruit kunnen halen. Tenslotte is het merendeel van de islamieten op zoek naar een vredevolle en succesrijke toekomst en zijn de meeste moslims burgers van dit land. Aan de inplanting van zo’n gebedshuis kan best wel wat voorwaarden en begeleidende maatregelen worden gekoppeld. Streng toezicht is nodig. Een goede communicatie met de omgeving kan bijvoorbeeld een werkpunt zijn, waarbij het Nederlands als voertaal wordt gepromoot.
Het volk moet spreken. De burgers moeten zelf het initiatief in handen nemen, want het maatschappelijk weefsel van een buurt, een plein of een straat is te kwetsbaar om het aan het electoraal gewin van politici over te laten.

Julien Borremans