Anny Bert: Hoe maak ik van mijn facteur een gelukkig man?

Het was een zalige tijd. Dankjewel, postbode ! Dankjewel, sorteerder bij Bpost ! We hebben genoten.

Eindelijk konden we een onbezorgd leven leiden, een 5-daagse. We negeerden straal onze brievenbus. We moesten niet meer de deur uit om die bus te ledigen of ons niet meer diep te bukken om daar die besmette, giftige brief op te rapen. Er stak wel geen wit poeder in maar er stond in de bovenhoek links een wapenschild dat we goed kenden met ernaast de woorden die we ook al goed kenden : Federale Overheidsdienst Financi ën. We moesten ons ook in geen 5 dagen zorgen maken om die verkeersboete toen we met onze bruidsstoet door het rode licht waren gereden met onze BMW en met 4 promille in onze vaderlandse aderen. We moesten niet vrezen opgeroepen te worden om ons op de rechtbank te verantwoorden voor onze afwezigheid als voorzitter in het kiesbureau. We hoefden ons geen zorgen te maken om wijlen nonkel Marcel of hij nu aan de aarde werd toevertrouwd en wanneer,  of op de schouw als een urne zou belanden naast het H.Hart en een koperen mijnwerkerslamp : een doodsbericht kwam er toch niet ! De verkoop van exclusieve bordeauxwijnen door het bekende veilinghuis Clopterop zou zonder ons moeten gebeuren. Geen probleem : we vinden de wijnen van Aldi ook uniek !

Dankjewel ook aan de stakende krantenbezorgers ! In die stakingshoogdagen gebeuren maar half  zoveel moorden en aanslagen, dodelijke ongevallen en faillissementen, staatsgrepen en ontvoeringen, voetbalschandalen, aanrandingen en dat-eet-je-voortaan-best-niet-meerrubrieken. Eindelijk kunnen we eens positief onze dag starten zonder al die jobstijdingen in ons dagblad. Eindelijk maken we eens tijd vrij om bij ons ontbijt met muesli en fruitsap onze reclamefolders grondig in te kijken en er wat bij op te steken. Eindelijk ontdekken we dankzij een staking dat we niet bij Gamma moeten zijn voor een glitterjegging of een hoodie of een onesie en niet bij Albert Heijn voor kliklaminaat Ambiance vlak met lamelafmetingen 1.29 x 19,4 cm.

Eindelijk zijn we ook af van al dat dienstbetoon. Ring ring ring ! Mag ik hier nog eens een pakje afgeven voor nr. 71 ? Dat mag die man die op al die momenten het werk niet neerlegt, wel “het pakje” in onze gang neerlegt. Pakje, durft hij zeggen. Een mummie ? Een paal horend bij de cursus “Groepspaaldansen voor het ganse gezin” ? Een dakantenne uit de beginjaren van de BRT, waarmee de verzamelaar uit nr.71 hoopt te kunnen afstemmen op EXPO 58 ?

We voelen mee met de stakende mannen en vrouwen van Bpost, meer nog, we willen onze facteur even in ’t zonnetje zetten, in de blakende zon zelfs bij 38 °. Naast de Dag van de Secretaresse, naast de Dag van de Bloedgever, de Klant, de Leerkracht, de Vroeggeborene, de Mantelzorger, de Vrijwilliger stellen we voor 8 november voortaan uit te roepen tot Dag van de Facteur.

Maar ook dat eerbetoon is voor ons nog niet genoeg. Zottegem heeft wat met standbeelden en waar plaats is voor 2 Egmonts moet toch ook plaats bestaan voor 1 Facteur. Waar ergens, hoor ik je al denken. Wat vind je van de hoek van Broeder Marèslaan en Lyceumstraat, aan de achterzijde van het station ? Daar is ruimte genoeg voor dagelijkse leveringen van 4 of 5 grote winkeltassen met sluikafval, waarom dan geen plaats voorzien voor De Facteur, op een sokkel ? Bovendien vragen  zulk beeld en zulke sokkel op regelmatige basis een bloemenkrans. Die kan plechtig neergelegd worden bij de jaarlijkse stakingsdagen met een zijden lint waarop in gouden letters :

Merci Facteur, merci Facteur, merci !