Ik verwacht ze elk ogenblik.
Na een reeks afleveringen op Discovery Sciences waarin men allerlei oplossingen aanreikt om de huidige problemen als olieprijzen, opwarming van het klimaat, energietekort probaat aan te pakken, weet ik het. Ze zullen langskomen, op grote papieren ja/nee aanvinken en weer verdwijnen, m ét mijn jawoord. Ze zullen met drie zijn, zoals de Drie Wijzen en ik kreeg zelfs, als trouwe tv-kijker, al een beeld van hoe ze er zullen uitzien. De grootste van het trio zal het hoofd lichtjes opzij houden, hij zal zijn witte schort nog aanhebben en hopelijk spreekt hij me niet aan met “you stupid woman”. Dat mag hij doen bij mensen die hem hun neewoord geven, hij Ren é Artois. Hij zal me wel aanspreken met ‘Allo ‘Allo!
De middelste en ook de wijste door zijn jarenlange ervaring als ambtenaar aan de zijde van zijn Hyacinth, de pantoffelheld Richard, zal de documenten als waardevol kleinood vasthouden, vastklemmen zelfs en het woord laten aan de derde.
Die zal eerst zijn Mini Cooper ergens verderop hebben geparkeerd, zijn zetel stevig vastgebonden op het dak ervan, en zal daar nu met gespannen lippen als van een breedsmoelkikker en hangende oogleden alsof hij nog in geen maanden heeft geslapen,een 3e Wijze staan te zijn.
Die zal me uitleggen hoe, wat, waar, waarom en ik zal volmondig ja zeggen op het voorstel van de gemeente om te starten met groepsboringen naar olie in onze tuinen en tuintjes. Hij, Mr.Bean, zal de COB zijn, de chef olieboringen , de twee andere TOB, tuinolieboorder. Na het succes van groepsaankopen van huisbrandolie en groene energie en zonnepanelen, moeten collectieve kleine boringen ook een gat in de markt, evenals in de grond, betekenen. Ik zeg wel ja tegen groeps”boringen”, niet tegen groeps”geboorten” want ook dat vond Discovery Sciences een oplossing voor het nijpend tekort aan gynaecologen, hun te lange werktijden en hun te lage verloning, lees ereverloning. VTM heeft er zelfs al een clipje voor klaarliggen. Met Zijn Allen Samen Bevallen, zingt een gemengd vrouwenkoortje, hoogzwangere dames uiteraard, in de achtergrond. Stel je daarbij zoiets voor als een massahuwelijk bij de Moonsekte, in Zuid-Korea. Het gebeuren is dubbel zo leuk zegt men daar, in het Moons dan wel, als je met 2000 een huwelijk sluit. Een groepsgeboorte beperkt zich tot hooguit 100 bevallingen tegelijk, eveneens met de nodige omkadering als muziek, sfeerverlichting en inleidende spuiten maar wel budgetvriendelijk. Heel entoesiast kan men me bij dergelijke nieuwigheid niet krijgen want direct rijst bij mij de vraag : zegt zulke baby ook wel op tijd “mama” of wacht hij daarmee tot bij zijn groepshuwelijk ? Zet zulke baby, net als elke andere, zijn eerste pasjes rond zijn eerste verjaardag, rond de taart met het ene kaarsje of stapt hij al dadelijk na de geboorte met moeder mee naar huis ?
Nee, veel meer vertrouwen heb ik in de mogelijkheden rond groepsboringen. Ik weet zelfs al precies waar ik ze zou laten boren : tussen mijn pioenen en mijn boerenlelies, direct bij mijn azalea mollis. En als de mollis begeeft en later ook de azalea, dan kan ik er nog altijd pindanoten kweken. Jimmy Carter deed het wel en dat was maar een president, niet eens een vrouw…
De techniek staat nog niet helemaal op punt maar moeilijk kan dat boren toch niet zijn. Een mol kreeg toch ook geen opleiding. En als de postbode binnenkort al via een smartphone een pakje in je gang kan zetten terwijl jij in Bachte-Maria-Leerne in je frituur samouraisaus staat te scheppen, dan moet zo ’n boring toch poepsimpel zijn. Toen meester Van Gansberghe in ’t Gestichte de Guldensporenslag en de Slag van Waterloo op een tijdlijn vastlegde voor toekomstige Zottegemse genie ën, toen “Ratte” in de Latijnse les duidelijk het verschil inhamerde tussen nominatief en accusatief, konden beiden ook niet vermoeden dat ze direct onder hun bord en hun doosje met krijtjes ooit nog zouden graven tot er 100 auto’s konden staan.
Ik heb dus het volste vertrouwen dat we ons binnenkort of —lang zullen kunnen warmen aan onze eigen olie na een groepsboring in Zottegemse tuinen want even werd ook het onderwerp windmolen aangesneden. Voor 3 Windmolenwijzen maak ik zelfs mijn deur niet open, laat staan dat ik ze mijn jawoord geef. Ik hoor het hen zo al zeggen : En je linnen dan ? Gooi je droogkast buiten en maak gratis gebruik van de windcirculatie, jijzelf maar ook je buren ! Ik hoor het mezelf zo al antwoorden : Vind je dat echt praktisch als je moet zeggen “Schat, ik ben even weg, mijn beha’s uit de sparren van het park van Breivelde gaan plukken !”???
Geef mij maar olie van eigen bodem. Ik wacht op de 3 Boorwijzen om hun mijn jawoord te geven. Of kijk ik toch wat te veel naar tv ?