Melle Frankrijk, kleine stad met karakter
Sinds 2012 heeft Melle een officiële vriendschapsband met een dorp met dezelfde naam in Frankrijk. Een jumelage is een officiële vriendschapsband tussen twee of meer Europese steden en gemeenten. Het doel is kennis en ervaring uit te wisselen op diverse beleidsdomeinen zoals cultuur, sport, milieu, toerisme of economie, regelmatig vinden er uitwisselingen plaats van verenigingen of scholen.
In 2012 ging de gemeente een jumelage aan met de gelijknamige gemeente Melle in Frankrijk. In oktober 2014 is de jumelage met Melle in Duitsland ondertekend.
Melle France is een stad in het departement Deux-Sèvres in West-Frankrijk. Op 1 januari 2019 werden de voormalige gemeenten Mazières-sur-Béronne, Paizay-le-Tort, Saint-Léger-de-la-Martinière en Saint-Martin-lès-Melle samengevoegd tot Melle. Melle is een essentiële tussenstop in Mellois vanwege zijn historische en natuurlijke rijkdom.
Zilvermijnen
Tijdens de vroege middeleeuwen was Melle een actief muntcentrum, dankzij belangrijke zilvermijnen onder en rond de stad. Deze werden gedolven van 602 tot minstens 995. Het gedolven erts was galena: lood dat zilver bevatte. Het lood diende in de eerste plaats als eerbetoon aan de Frankische koningen. Tijdens de 1,5 uur durende rondleiding ontdekt u de ertswinningstechnieken en de geschiedenis van de monetaire werkplaats die onder Karel de Grote in Melle was geïnstalleerd. Het eerste deel van het bezoek omvat 3D-video’s om de historische context te bieden, voordat je onder begeleiding van een gids de ondergrondse galerijen ingaat.
Het stadje Melle, stopplaats op de route naar Santiago de Compostella is, met zijn drie kerken uit de 11de en 12de eeuw ingeschreven op de lijst van Historische Monumenten, een absolute must voor de liefhebbers van romaanse kunst!
De heilige Hilarius kerk (église Saint-Hilaire) staat ingeschreven op de UNESCO werelderfgoedlijst in het kader van de route naar Santiago de Compostella. Deze kerk is opmerkelijk voor zijn vele gewerkte details, maar echt interessant is de noordelijke portaal, verhoogd met een ruiter in hoogreliëf, waarvan men vermoedt dat dit de overwinning van Constantijn de 1ste op de ongelovigen symboliseert.
De Heilige Petrus kerk (église Saint-Pierre), overblijfsel van een priorij van de Heilige Maixent abdij, onderscheid zich door zijn gebroken tongewelf, de verhalende kapitelen, en het zuidelijke portaal, met holtes waarin de dierenriemtekens en de Apocalypse dieren in gebeeldhouwd zijn.
In de voormalige Heilige Savinianus kerk (église Saint-Savinien), voorzien van een harmonieuze voorgevel, worden nu exposities gehouden, en ook een klassiek muziekfestival in mei-juni.
Natuurliefhebbers zullen blij zijn. Je krijgt de gelegenheid om het Melle Discovery Path arboretum te verkennen. Vertrekkend van 3 circuits die elk naar een kerk en een wasplaats leiden, wandelt u door de natuur die bestaat uit maar liefst 1.400 soorten bomen en struiken en 200 soorten rozenstruiken. Er wacht u een grote verademing. Om verder te gaan in de natuur kun je in het Deux-Sèvres Forest Arboretum door de bossen wandelen. Het arboretum is een echt educatief ecosysteem en nodigt u uit om te ontspannen en nieuwe energie op te doen.
Fijnproevers kunnen alles leren over geitenkaas en geitenvlees door de Geitenkaasroute te volgen. Gepassioneerde producenten openen hun deuren om u kennis te laten maken met het maken van kaas en u uit te nodigen om ervan te proeven kan je op de vrijdagsmarkt.
La Fontaine wasplaats de Villiers de Melle
De wasserij werd in 1850 voltooid en wordt toegeschreven aan de afdelingsarchitect Pierre-Théophile Segretain. Het langgerekte octogonale plan is grotendeels open aan alle vier de zijden door arcades in de volle cirkel. Het dak bedekt met holle tegels is afgedekt met een Lanterneau. De grond is bedekt met stralende bestrating.
Pijpen brengen water uit de nabijgelegen bron in het ovale bassin, waarvan de randen zorgvuldig zijn aangebracht. In een paar stappen is u toegang tot de binnenkant van de wasserette. Pierre-Théophile Segretain werd in 1798 in Niort geboren in de familie van een opmerkelijke alliantie met revolutionaire ideeën. In de jaren na de val van Napoleon was hij een student, die een polytechnicus werd, werd hij op slechts 26-jarige leeftijd benoemd tot architect van het departement Deux-Sévres. Hij was een grote Italiaanse kunstliefhebber en werd gecrediteerd naast de wasserij van Villiers de Melle, in Niort, de bouw van de kerk van Saint-Hilaire en de wederopbouw van de kerk van Saint-André. Zeer nauw verbonden met Prosper Mérimée, stierf dit personage aan een depressie in 1864.
