Net als het coronavirus hing het gerucht in de lucht dat ik de volgende nobelprijs litteratuur winnaar zou worden. Je weet hoe dat gaat, er worden wat pipo’s aan de zijlijn uitgenodigd om het geheel pro forma een schijn van competitie te geven, maar eigenlijk ligt het al lang vast. De prijs wordt uitgereikt, ergens in Scandinavi ë, maar ik geraak er niet. Schande! Er vaart geen enkel vliegtuig naar toe en er vliegt geen enkel vaartuig vanwege corona.
Nu had ik het gerucht opgevangen dat de Scandinavische tournee van mijn ouwe gabber Bob Dylan uitgesteld was tot 2021 vanwege corona. Dus ik bel hem op en leg hem de situatie uit. ‘Dat is geen probleem’ zegt Bobbybob (want zo mag ik hem noemen), ik heb het zelfde voorgehad en ik heb toen een koerierdienst ingeschakeld. Als je kan wachten tot het voorjaar van 2021, haal ik hem wel even voor je op, Markymark (want zo mag hij mij noemen). De kans dat je tot hier geraakt is bijzonder klein, want ter hoogte van Balegem-Zuid is de spoorlijn onderbroken.’
Shit, dat laatste was ik al helemaal vergeten.
By the way Markymark, werpt hij op, je gooit je parels voor de zwijnen. En dan, Bobbybob? Het zwijn staat qua intelligentie het dichtst bij de mens. Zou het niet veel erger zijn indien ik parels gooi voor pakweg het stokstaartje, het zevengordelig buideldier, of, nog veel erger, voor de Aziatische hoefijzerneusvleermuis?
It’s allright, zegt ie, mà à r … voor wat hoort wat. Ik had het kunnen denken… Ik voelde hem komen. Ik zeg, Bobbybob, gij zijt ’n joode! ‘Mijn hele leven lang al’, zegt hij. ‘Je kan mij helpen, Markymark, schrijf mij eens een song, mag iet of wat commercieel voor op mijn volgende album. Allez vooruit. Ik had snel twee stroofjes klaar:
De politie stond hier om de hoek
the social distance is weer zoek
gij houdt in de duik ’n staminee
ik pak je vast en neem je mee
aai aai aai aai aai aai aai
Een boer bewaakt zijn eigen erf
scheer je weg want jij bederft
de goede lucht en maakt mij ziek
in je reet plant ik mijn riek
aai aai aai aai aai aai aai
Bobbybob, dit wordt een hit! Zoek een passend refreintje (misschien kan je al iets doen met die aai aai aai aai aai aai aai), een funky gitaarrifje, een knoert van een baslijn en kletterende drums.
‘I’m in’, zei Bobbybob, I will call this one ‘coronablues ressurection’.
In coronatijden leert men zijn ware vrienden kennen.
Lees ook:
https://www.nuus.be/2020/03/29/markske-in-tijden-van-crisis-hangjongeren/
https://www.nuus.be/2020/04/03/markske-in-tijden-van-crisis-paranoia/
https://www.nuus.be/2020/04/10/markske-in-tijden-van-crisis-is-er-een-dokter-in-de-zaal/
https://www.nuus.be/2020/04/13/markske-in-tijden-van-crisis-een-lichtpuntje-in-barre-tijden/
https://www.nuus.be/2020/04/15/markske-in-tijden-van-crisis-senior-light/