Markske en Markie

Markie in tijden van crisis – handgel.

Een ironische blik op de actualiteit door de auteur van 't Spelleke van Lierde.

Ter verstrooiing van mijzelf -maar nog niet van mijn asse- ging ik offline winkelen. Ik zat zonder handgel en met een acuut eczeemprobleem tussen mijn vingers, door veelvuldig wassen als gevolg van gelegitimeerde smetvrees.

Handgel blijkt een fel begeerd artikel te zijn. Je geraakt gemakkelijker aan cocaïne. Maar ik heb er iets op gevonden. Ik schoof aan bij warenhuis A. Men heeft er gespecialiseerd personeel aangetrokken -via een headhuntersbureau- om winkelkarretjes, en het handvat in het bijzonder, virusvrij te maken door middel van winkelkarontsmetter. Ik zweer het u, lieve lezer en lieve lezeres, het woord bestaat! M éér zelfs, ik durf er een bak zwaar bier op verwedden dat dit hèt woord van het jaar wordt!
Enfin, je winkelt veilig. Het voelt aan alsof je een condoom aan hebt, maar dan in de slappe was.

Ik kocht een kleinigheid -een zakje zoute chips en een spie Brie- en vooraleer ik de inhoud van het karretje overlaadde in mijn terminale Mitsubishi Space Wagon bouwjaar 2006, reinigde ik uitgebreid mijn handen en de door eczeem aangetaste huid tussen mijn vingers -relicten van mijn voorouderlijke zwemvliezen in het Pleistoceen- door ze driftig over het handvat heen en weer te schuren.

In warenhuis C, even verderop, herhaalde ik mijn vindingrijke truc. Ik kreeg alweer een kraaknet gesmeerd karretje in de hand geduwd en kocht een flesje rode wijn in promotie. Wèl blind proeven, deze dagen. Vooraleer ik mijn karretje inleverde in de carwash liet ik mijn handen alle standjes zien aan het handvat, behalve handenstand. Een paaldanser kon er iets van opsteken.

In warenhuis D is alles meer à l’aise. Maar het ruikt er even lekker fris. In welke winkel je ook komt, het ruikt er lekker fris, m éér dan ooit. Let op, vroeger was het er ook proper, daar niet van, maar nu loop ik continu op wolkjes, de wereld is één lang uitgesmeerd wellnesscenter.

Over de sfeer en de gezelligheid heb ik het later. Maar ik kan geen winkels meer zien. Voor de rest van de week ga ik de sfeer en de gezelligheid opsnuiven op de werkvloer. Ik hoop dat het er even lekker fris ruikt. En ze hebben er handgel. Ben ik verslaafd?

Deze moet ik je nog meegeven. Tijdens het weekend hoorde ik het volgende op de radio. Mijn gouvernante hoorde het eveneens, dus er niets aan de hand (waar is mijn gel?) met mij:
‘Psychiatrische pati ënten mogen vanaf maandag (=eergisteren dus) opnieuw bezoek ontvangen. Op voorwaarde dat er aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt’

Om zot te worden.

LEES OOK:

https://www.nuus.be/2020/03/29/markske-in-tijden-van-crisis-hangjongeren/

https://www.nuus.be/2020/05/06/markske-in-tijden-van-crisis-een-pint-drinken-bij-meileken/

https://www.nuus.be/2020/05/09/markske-in-tijden-van-crisis-kinderen-en-kleinkinderen/

https://www.nuus.be/2020/05/10/markske-in-tijden-van-crisis-de-sleutel-voor-een-antivirus-vaccin-ligt-in-valkenburg/

https://www.nuus.be/2020/05/11/markie-in-tijden-van-crisis-vrouwen-zijn-superieur/

https://www.nuus.be/2020/05/12/markie-in-tijden-van-crisis-een-spray-das-voor-zjannetten/