Er zijn ergere dingen in de wereld dan afspreken met een heavy metalband in de schuur van De Hoevebrouwers te Zottegem om te kletsen over een akoestisch nummer. Het historische onderwerp is Lamoraal Egmont, de ridder van het Gulden Vlies die ooit vertrouweling was van de Spaanse koning en die in 1568 op bevel van Alva werd onthoofd op de Grote Markt van Brussel. Einde verhaal?
De rockers bedachten een leuke gimmick: if you want blood,…
Niet alleen de hoes is prachtig ontworpen. Wie de CD uit de hoes neemt ziet het bloed druipen. Wedden dat dit een verzamelobject wordt? En daar doet de brouwer nog een slok bovenop! Samen bieden ze een uniek pakket aan want in Zottegem is Egmont bijlange niet dood! Leve Lamoraal, leve rock & roll, schol!
Ironborn? Dat zijn die metalheads die zingen over ‘Rock & Roll is dead.
I love the life I lead. Another beer is what I need’ brulden ze al in een ode aan de overleden Lemmy Kilmister, frontman van die andere rockband, Motörhead. Ze hadden ook al een radiohit met een epische rocksong: Never Again. En nu doen ze het weer,… hun helden bezingen. Of heeft het dan toch te maken met dat lekkere bier waar de Vlaamse Ardennen zo bekend voor zijn?
“Anguish and sorrow. In memory I weep. Betrayed by my king. These scars run so deep.”
Waar halen die ruige rockers de kennis en het inzicht vandaan om over het leven en de dood van een staatsman te zingen die 450 jaar geleden zijn stempel op onze maatschappij drukte?
Een babbel met Ironborn is vooral relaxed.
Het zijn naast het podium opvallend rustige jongens die mekaar de ruimte geven. De gastheer is vandaag echter Kjell Spoormans, de brouwer die aan de basis ligt van de titel van het nummer. Terwijl de bandleden al lachend binnen komen zijn ze druk aan het palaveren over de Egmont Ouverture, van Ludwig von Beethoven. Hoe rock & roll is dat! Het blijkt over de apotheose in Zottegem te gaan: Ironborn en Beethoven on stage, komt dat zien!
(Foto: Philippe Velghe)
De Beiaard : Kjell, wie koos als eerste de titel 1568?
Kjell (de brouwer): Het bier dat 1568 noemt was al gebrouwen. Jan Versnick, de bassist van Ironborn komt hier regelmatig binnen. Op een dag is het idee gerijpt om hun nummer dezelfde titel te geven als het bier. De insteek voor het verhaal was de laatste avond voor de onthoofding. Hoe moet Egmont zich gevoeld hebben, reflecterend over zijn leven?
Jan (bassist): De musical was ook een inspiratie. Ik ben met mijn kinderen gaan kijken en het was een vree goed verhaal. Daar is de kiem voor het nummer waarschijnlijk ontstaan.
De Beiaard : Kenden jullie het verhaal van Egmont in al zijn details?
Jan: Er volgde een gesprek met de historicus Olivier Van Rode, waarbij ook het bier ter sprake kwam. Amper twee minuten later kreeg ik een mail van de historicus over de Egmont evocatie die in Zottegem op stapel staat. Van Rode wou de band er bij hebben als muzikale ondersteuning. We gaan dus live de akoestische versie brengen. Er werd eerst voorgesteld om een typisch heavy metal nummer te schrijven, met gierende gitaren. Maar om een volledige opstelling van het materiaal te organiseren voor één opname, dat was niet evident.
Dan kwam het idee om er een power ballad van te maken. John (de gitarist) schreef een arrangement en de tekst werd nog wat aangepast. Tom (de zanger) stelde voor om dat in een beperkte oplage op CD uit te brengen omdat er dit jaar geen ander materiaal zit aan te komen. We zijn immers vooral nieuwe nummers aan het schrijven.
John heeft als referentie naar Alva een Spaanse gitaar bespeeld tijdens de opname. Ondertussen werken we ook aan een elektrische heavy metal versie. Die zal in de setlist komen zodat onze fans uiteindelijk een andere versie zullen leren kennen dan de versie die tijdens de Egmont evocatie zal gebracht worden.
De Beiaard : Ik viel bij het eerste beluisteren van mijn stoel. Dit nummer is zo anders dan wat fans gewend zijn. Het is zelfs zeer toegankelijk voor de popliefhebber.
Tom: Het is inderdaad totaal anders, een geestigheid. Veel mensen zijn al verschoten van het resultaat. Het is goed dat mensen ons ook anders leren kennen. Kjel stelde dan voor om het samen met het bier van De Hoevebrouwers aan te bieden in een beperkte oplage. De akoestische versie komt beter over voor de evocatie, het zal beter passen.
(Foto: Ironborn)
De Beiaard : Brouwer Kjell, wat heb jij met Rock & Roll?
Kjell: Iron Maden, met de lp ‘Somewhere in Time’ is de start geweest. Ik was toen twaalf jaar.
De Beiaard : Wie zijn de mensen achter de brouwerij?
Kjell: Ikzelf en mijn vrouw. Dat is het volledige personeelsbestand. We doen dat in bijberoep. Om er van te leven is de omzet te klein.
Philippe Velghe (fotograaf): Hoeveel tijd was er tussen het idee en de persing?
Jan : Het nummer is vorig jaar al geschreven. De tekst is dit jaar in april ontsproten. Van zodra het afgewerkt werd beschouwd duurde het nog ruim twee maanden voor we tot de persing kwamen.
De Beiaard: Hoe gaat het nu met Ironborn?
Tom: Onze performance is erg veranderd. We spelen steeds minder covers aangezien we al een tiental eigen nummers hebben. Drie nieuwe nummers spelen we al tijdens concerten. Ze zijn klaar om te worden opgenomen voor de volgende cd, maar we maken geen plannen. Er zijn geen deadlines. We schrijven en we zien wel waar we uitkomen. Ook volgende nummers krijgen vorm.
De Beiaard : Hoe zit het met optredens, want in de pers krijgen jullie steeds meer aandacht?
We hebben nu bewust wat afgebouwd want het voorjaar was h éél druk. We schrijven nu veel en in het najaar hebben we weer een vijftal optredens in Zingem, Zottegem, in West-Vlaanderen, in Hamme,…
De Beiaard: Wie zijn de mannen achter Ironborn?
Jan: Dat zijn onze beide roadies die al het bier opdrinken…
De Beiaard: Er is ook een nieuw lid : Björn Coysman
Björn: Jaren geleden heb ik nog met de drummer van Discordia gespeeld. Dan ben ik in het hardcore milieu terecht gekomen, dan volgde het rock genre maar daar vond ik mijn draai niet in. Dan mocht ik auditie doen bij Ironborn.
Tom: We hadden pas vijf minuten een bericht op internet gezet en we kregen al reactie van Björn voor de vacature van gitarist. We zijn een band met 5 leden en iedereen neemt evenveel plaats in. We hebben niet echt een ritmesectie zoals in veel bands. We hebben geen last van ego’s en dat maakt het speciaal. Het is een hobby en we moeten ons amuseren. Geld gaan we er niet aan verdienen, want je steekt er meer in dan je er uit haalt.
Na het interview wordt alles klaar gezet voor een fotoshoot met de brouwer en de bandleden en proeft de reporter van 1568, een zeer aromatisch hopbier. Lekker!
Het eerstvolgende optreden van Ironborn is in de aanloop van de kermis in Zottegem. Dan bijten ze de spits af. Later volgt de Egmont evocatie. Nadien treden ze nog op in Hamme (Rockfest).
Ondertussen is een volgende reporter toegekomen voor een babbel met de band. Tijd om dit verslag te publiceren. Rock en roll is hard werken. Brouwen en interviewen ook.
Schol!